Saturday 30 January 2010

nosy baby

ช่วงนี้น้องเกรซมีพัฒนาการเพิ่มขึ้นอีกหลายอย่าง หนูชอบมองหน้าคนที่อุ้มหนู จ้องทีตาแป๋ว... น้องเกรซเป็นเด็กที่ชอบฟังคนคุยกันด้วย เวลามีแขกมาเยี่ยมที่บ้าน หนูจะทำหน้าที่เป็นเจ้าบ้านที่ดี ไม่มีโยเย ยิ้มหวาน ใครเค้าคุยอะไรกันหนูก็จะหันหน้าไปฟัง

คุณตาคุณยายก็เห่อน้องเกรซมั่กๆ คุณตาเอามือถือมาถ่ายรูปหนูไปตั้งหลายรูปหนะ เอาไว้ไปอวดเพื่อนๆ คุณตาจ้า

น้องเกรซชอบนอนเล่นดูโมบายพี่ช้างหลายๆ สี ที่ลุงหนุ่มซื้อมาฝากจากอัมพวาด้วยจ๊ะ น้องเล่นคนเดียว เอื้อมมือจะคว้าใหญ่ เวลาที่หนูนอนดูดจุ๊บ หนูก็จะชอบเอามือมาจับมาถือเองด้วยนะ


เย็นวันนี้ป่าป๊าทำข้าวผัดกุ้ง มัมมี้พาหนูไปดู หนูจ้องตาแป๋วเลย มัมมี้ก็อธิบายให้หนูฟังว่าป่าป๊าใส่อะไรลงไปในกะทะบ้าง ไว้หนูโตอีกหน่อยจะหัดให้หนูทำหม่ำๆ เองนะลูก หนูนอนฟังมัมมี้เล่าไปเล่ามาถึงขั้นตอนการทำข้าวผัดกุ้ง อยู่ดีๆ หนูก็หลับไปซะงั้น :)

Friday 22 January 2010

นม น่ม น้ม น๊ม น๋ม

ช่วงนี้น้องเกรซกินดุมั่กๆ ป่าป๊าบอกว่า หนูดูดอย่างบ้าระห่ำ น้ำนมมัมมี้ก็มาดี๊ ดี ไหลตั้งแต่วันที่ 3-4 หลังจากที่คลอดหนู คุณยายก็ทำอาหารบำรุงเรียกน้ำนมให้มัมมี้กินใหญ่ จะได้มีนมให้หนูพอกินเร็วๆ ช่วงแรกๆ ยังต้องให้น้องเกรซกินนมผสมอยู่บ้าง แต่พอผ่านสักเกือบอาทิตย์ได้ หนูก็ได้กินนมมัมมี้ล้วนๆ แล้ว

ตอนนี้มัมมี้มีสต๊อกนมเก็บแช่ตู้เย็นไว้ให้หนู 13 ถุงแล้วจ๊ะ น้ำนมไหลพุ่งแรงมั่กๆ ฉีดปรี๊ดใส่หน้าน้องเกรซเลย เวลาหนูดูดทีก็แก้มเลอะเทอะไปหมด มัมมี้สังเกตว่าเวลาหนูดูดนมแล้วชอบสะบัดหน้าไปมา มัมมี้เจ็บไปหมด บางทีหนูก็สำลักน้ำนม รีบคายออกทันที เห็นแล้วสงสารหนูจัง... คุณป้าหมอบอกว่าเป็นเพราะน้ำนมมัมมี้พุงแรง แต่ไม่ต้องกังวล น้องเกรซจะค่อยๆ ปรับตัวได้เอง ไม่ต้องทำอะไร มัมมี้สังเกตว่าถ้าปั๊มนมออกหลังจากน้องเกรซดูดเสร็จ พอมื้อถัดไปหนูจะหม่ำได้ง่ายขึ้น ไม่มีอาการสะบัดหน้าไปมา มัมมี้เลยต้องขยันปั๊มออกหลังจากที่น้องเกรซหม่ำอิ่มแล้วแต่ละมื้อ ดึกๆ ง่วงแสนง่วง ให้หนูกินนมแล้ว มัมมี้ก็อยากจะรีบงีบบ้าง แต่ก็ต้องอดทนนั่งปั๊มนมต่ออีก 15 นาทีก่อน สู้ๆ เพื่อน้องเกรซจ้า

ผ่านไป 23 วัน น้ำหนักน้องเกรซตอนนี้เป็น 3,700 กรัมแล้ว ขึ้นมาจากแรกเกิดประมาณ 7 ขีดได้แล้วจ้า หน้าหนูไม่เรียวเหมือนแต่ก่อนแล้ว ป่าป๊าเรียกน้องเกรซว่า "เจ้าอ้วน" แล้วน๊า หน้าหนูกลมดิ๊กเลย แก้มงี้เป็นพวงเชียว

จุกนมปลอมเป็นทางเลือกสุดท้ายเวลาที่น้องเกรซอยากจะดูดอะไรสักอย่าง แต่ไม่ได้หิวจริงๆ วันก่อนมัมมี้คิดว่าหนูกินไม่อิ่ม เลยให้หนูหม่ำนมมัมมี้ไปเกือบชั่วโมง ผลสุดท้ายหนูอ๊วกพุ่งกระจาย มัมมี้ขอโทษลูก ต่อไปต้องคอยสังเกตเวลาหิวของหนูดีๆ ละ ว่าหนูหิวจริงๆ หรือแค่อยากดูด จะไม่ตามใจหนูแล้วน๊า

เรื่องของสะดือ

เมื่อวานพาน้องเกรซไปหาคุณป้าหมอมาจ้า เหตุเนื่องมาจากสะดือหลุดไปแล้วแต่ยังมีติ่งเนื้อแดงๆ อยู่ 2-3 วันก่อน คุณป้าหมอบอกว่าติ่งเนื้อแดงๆ นี้ เรียกว่า "Granuloma" คุณป้าหมอทำการรักษาให้น้องเกรซโดยการใช้แท่งสารเคมี Silver Nitrate จี้ออก เพื่อให้ติ่งเนื้อนี้เปลี่ยนเป็นสีขาวและฝ่อไป ก่อนจี้คุณป้าหมอจะทาวาสลีนรอบๆเพื่อป้องกันรอยดำที่อาจจะเกิดจากสารเคมี หลังจากจี้ไปครั้งแรกติ่งเนื้อหนูมันฝ่อลงแต่ยังไม่แห้งสนิท เมื่อวานป่าป๊ากับมัมมี้เลยต้องพาหนูไปจี้ซ้ำมาจ๊ะ วันนี้สะดือหนูไม่มีติ่งเนื้อนี้แล้ว แห้งสนิท สวยเชียวลูก

น้องเกรซท่าทางจะชอบออกไปเที่ยวนอกบ้านน๊า ขึ้นรถทีไร ไม่มีร้องงอแงเลย นั่งเงียบ หรือไม่ก็หลับ พอไปถึง รพ. ก็ไม่ร้องเลยจ๊ะ หลับสบายยยย

*******
ปิดท้ายด้วยรูปน้องเกรซเล่น Play Gym ครั้งแรกตอนอายุได้ 17 วันจ้า หนูยังเล่นไม่ค่อยเป็นเท่าไหร่ สายตาหนูคงจะยังมองเห็นได้ไม่ไกลพอ แต่ไม่เป็นไร เก็บไว้ก่อน รอหนูโตกว่านี้อีกนิดค่อยมาเล่นกันใหม่เนอะ


Saturday 16 January 2010

Beautiful Day...Beautiful Baby

เช้าวันนี้อากาศดี๊ดี ลมพัดเย็นสบาย สดชื่น...

พอป่าป๊าอาบน้ำให้หนูเสร็จ มัมมี้เลยจับน้องเกรซใส่ body suit แสนหวาน เป็นครั้งแรก น้องเกรซใส่แล้วน่ารักมากๆ เลยลูก เหมือนเจ้าหญิงน้อยๆ เลยน๊า เอ...หรือว่ามัมมี้จะบ้าเห่อลูกตัวเองหว่า???

พอสายๆ มัมมี้ก็จับหนูออกกำลังกายอีกวัน ให้หนูนอนคว่ำฝึกกล้ามเนื้อหลังและคอ ช่วยกระตุ้นพัฒนาการหนู ป่าป๊าว่าหนูคอแข็งมากลูก ชันคอได้เก่งมากๆ แล้วนะจ๊ะ พลิกหน้าจากซ้ายไปขวา ขวาไปซ้ายเองได้แล้ว ยิ่งพอมัมมี้บอกว่า... ให้หนูหันหน้าไปอีกด้านสิคะ เดี๋ยวมัมมี้จะให้กินหน่มน๊ม น้องเกรซหันได้ทันทีเลย เห็นแก่กินรึเปล่าเนี่ยลูก : )

น้องเกรซหัดชันคอ

อึ๊บ อึ๊บ ออกแรงเต็มที่

ออกกำลังกายเสร็จแล้ว หนูก็ต้องนอนพักหน่อยค่า

ผมน้องเกรซยาวเร็วมาก ทิ่มหูหนูแล้ว หางเต่าหนูก็ ย๊าว ยาว คุณย่าบอกป่าป๊าให้ตัดผมให้หนูได้แล้ว วันนี้ป่าป๊าเลยเอากรรไกรมาเล็มผมข้างหนูให้หนู ตัดไปได้แค่ฉับเดียวแค่นั้น ไว้พรุ่งนี้ค่อยมาตัดให้หนูต่อจ้า

มัมมี้กับป่าป๊าสังเกตว่าหนูขนตางอนนะลูก ไม่รู้เหมือนใครอีกแล้วเพราะมัมมี้กับป่าป๊าก็ขนตาสั้นทั้งคู่ มัมมี้เลยบอกป่าป๊าให้แชะรูปขนตาหนูไว้เป็นที่ระลึกสักหน่อย เดี่ยวจะหาว่าโม้

แขกไปใครมา ก็มีแต่คนชมว่าหนูคิ้วสวยมาก ป้าอ้าวทักว่าหนูเขียนคิ้วไว้ตั้งแต่อยู่ในท้องมัมมี้เลยน๊า

วันนี้ช่วงบ่ายมัมมี้ป้อนนมมัมมี้ที่ปั๋มใส่ขวดเก็บไว้ให้หนูหม่ำๆ แต่สงสัยว่าหนูจะกินเร็วไปหน่อย มัมมี้จับเรอ หนูก็ไม่ยอมเรอ สักพักหนูอ๊วกออกมาเป็นลำ ออกทั้งทางปากและจมูก เล่นเอามัมมี้ตกใจแทบแย่ หลังจากที่คราวที่แล้วหนูแพ้นมผสมที่เป็นนมวัวแล้วอ๊วก 3 ครั้ง มัมมี้เลยเสีย self ไม่กล้าป้อนนมให้หนูแล้ว ปล่อยให้เป็นหน้าที่ป่าป๊าดีกว่า โชคดีที่หนูอ๊วกแล้วยังหน้าตาสดใสอยู่ เลยไม่มีอะไรน่าห่วง มัมมี้จะพยายามให้หนูหม่ำนมมัมมี้จะเต้าดีที่สุดเนอะลูก

ช่วงเย็นหนูหม่ำนมมัมมี้แล้ว ก็ยังไม่ยอมนอน ร้องโยเย เข้าใจว่าหนูคงไม่สบายท้องเพราะหนูไม่เรอเลยจ๊ะ ป่าป๊าต้องจับหนูนอนพาดบ่าให้หลับ ไม่กล้าวางหนูลงนอนราบเป็นเตียง กล้วว่าหนูจะอ๊อกนมออกมา สรุปแล้วหนูชอบนอนหลับเป็นตัวป่าป๊าใช่มั๊ยลูก ป่าป๊าเป็นเตียงชั้นเยี่ยมให้หนู หนูต้องรักป่าป๊ามากๆ นะคะ รู้มั๊ยน้องเกรซ


20.30 น. หนูนอนหลับอยู่บนตัวป่าป๊าดีๆ ก็ร้องไห้จ้า มัมมี้เห็นหนูเป็นแบบนี้แล้วจิตตกทุกที สงสารหนู โชคดีที่มีป่าป๊าอยู่ด้วย ป่าป๊าเค้าเก่ง ใจเย็น เลยช่วยให้มัมมี้ calm down ลงได้บ้าง เช็คดูแล้วหนูไม่ได้ร้องเพราะหิว ไม่ได้ปวดอึ ปวดฉี่ มัมมี้เลยรีบเปิดหนังสือคู่มือแม่ลูกอ่อน (หนังสือเล่มนี้ดีมั่กๆ) มีบอกอาการที่ลูกร้องไห้ สาเหตุ และตัวช่วย ฟังจากเสียงร้องของหนู แล้วเอามือลองเคาะท้องหนูดู มีเสียงดังปุ๊ๆ แสดงว่าหนูปวดท้อง ท้องอืด เพราะหนูหม่ำแล้วหนูไม่เรอเลย มัมมี้เลยจับป้อนยาน้ำ Air-X ให้หนู จริงๆ ป่าป๊าพยายามป้อนยาให้หนูตั้งแต่ช่วงเย็นแล้วแต่หนูคายทิ้งไม่ยอมกิน มัมมี้เลยกลายเป็นมือป้อนยาให้หนูกินได้ สักพักป่าป๊าพาหนูเดินเล่น หนูก็หยุดร้องลงได้ เฮ้อ...เล่นเอามัมมี้ตกใจหมดเลยลูก เมื่อไหร่หนูจะโตมาเล่นกันได้น๊า

See all Little Gracie's photos >> http://picasaweb.google.com/moondaisy/TheBestNewYearGiftEver?fgl=true&pli=1##

Wednesday 13 January 2010

ผ่านไป 14 วันแล้ว

เผลอแป๊บเดียวผ่านไป 14 วันแล้วน๊า วันแรกๆ ตอนที่อยู่ที่ รพ. น้องเกรซ จะไม่ชอบอาบน้ำเลย อาบทีไรหนูร้องไห้จ้าทุกที ยกเว้นท่ากบที่จับหนูคว่ำ หนูถึงจะหยุดร้อง

แต่ตอนนี้น้องเกรซชอบอาบน้ำแล้วค่า ตั้งแต่เมื่อวานแล้วที่เวลาป่าป๊าอาบน้ำให้หนู หนูไม่ร้องสักแอะเลย เก่งมากๆ ลูก นอนยิ้ม มีความสุข ให้ป่าป๊าอาบแต่โดยดี วันนี้มัมมี้ถ่ายวีดีโอตอนที่ป่าป๊าอาบน้ำให้หนูไว้ด้วยนะจ๊ะ ไว้ให้ป่าป๊าหาวิธีโหลดขึ้นเว็บก่อน มัมมี้จะได้เอาไปโชว์คนอื่นว่าน้องเกรซเก่งแค่ไหน

*************

มีเรื่องตลกมาเล่าให้หนูฟังด้วยละ ท่าทางป่าป๊าจะติดหนูมาก ตอนดึกๆ ที่มัมมี้อุ้มให้นมหนูอยู่ แล้วป่าป๊าหลับอยู่ข้างๆ พอหนูร้องขึ้นมานิดนึง ป่าป๊าก็รีบเอามือทำท่าตีๆ ตบก้นหนูใหญ่เลย ทั้งๆ ที่ป่าป๊านอนหลับตาแล้วก็ไม่ได้อุ้มหนูอยู่ด้วย คงจะอินจัดนะเนี่ย พอป่าป๊าตื่น มัมมี้ถามว่ารู้ตัวรึเปล่า ป่าป๊าบอกไม่รู้เรื่องแฮะ อาการหนักนะเนี่ย ถึงขั้นได้ยินเสียงหนูร้องนิดนึงก็ละเมอตบก้นกล่อมให้หนูหลับเลยจ้า

หนูเลี้ยงง่ายเชียวลูก กลางคืนหลังเที่ยงคืนหนูจะหลับได้ยาวดีมาก มีตื่นขึ้นมาหม่ำนมอีกแค่ครั้งเดียว ทำให้ป่าป๊ากับมัมมี้ได้นอนยาวขึ้นตามไปด้วย ขอบคุณนะคะลูกสาวคนเก่ง

สายสะดือหลุดแล้วจ้า

13/01/10


เผลอแป๊บเดียว น้องเกรซอายุได้ 13 วันแล้วนะลูก หนูเก่งขึ้นทุกวันเลยน๊า วันนี้ป่าป๊ากับพี่นาช่วยกันอาบน้ำให้หนู หนูไม่ร้องไห้สักแอะเลยจ๊ะ แปลกจริงๆ เวลาที่มัมมี้ไม่ได้อยู่ช่วยอาบน้ำหนู หนูไม่เคยร้องไห้เลยแฮะ หรืออาจจะเป็นที่่เมื่อคืนหนูหลับเต็มอิ่มคะลูก อาบน้ำเสร็จหนูเลยอารมณ์ดีอย่างที่เห็น

ช่วงนี้มัมมี้กับป่่าป๊าก็ปรับตัวตามหนูได้มากขึ้น มีผลัดกะกันนอนตอนกลางคืนแล้วตื่นมาให้หนูหม่ำๆ นม ไม่ค่อยเพลียเท่าช่วงแรกๆ

ป่าป๊าบอกว่าหัวน้องเกรซหนะเล็กเท่ากำปั้นป่าป๊าเลยนะจ๊ะลูก นี่ไงเห็นมั๊ยเอ่ย

วันนี้มัมมี้บ้าพลังถ่ายรูปหนูเยอะแยะเชียว ทำไงได้ก็มันอดใจไม่ไหวนิเนอะ หนูน่าเกลียดน่าชังซะขนาดนี้ ลูกใครหว่าพ่อแม่ช่างปั้น :)





ตอนอยู่ที่ รพ นะ มีแต่คนชมว่าหนูคิ้วสวย ป่าป๊ากับมัมมี้แย่งกันใหญ่ว่าหนูคิ้วเหมือนป่าป๊าหรือมัมมี้กันแน่ ผมหนูก็เยอะด้วยนะจ๊ะ มีแต่คนอิจฉาว่าทำไมหนูผมเยอะจัง แถมยาวเร็วอีกตะหาก ตอนนี้หางเต่าหนูทิ่มคอเสื้อแล้ว ผ่านไปแค่ 13 วัน น้อเกรซเริ่มแก้มป่องขึ้นเรื่อยๆ แล้วนะจ๊ะ หนูกินจุซะขนาดนี้ ไม่แก้มยุ้ยได้ไงไหวเนอะ



เช้านี้ป่าป๊ากับมัมมี้กระตุ้นพัฒนาการทางด้านการเคลื่อนไหวให้น้องเกรซด้วยจ๊ะ เด็กแรกเกิด - 4 เดือน อย่างน้องเกรซจะพยายามชันคอขึ้น หนูยังคอไม่แข็งไม่สามารถชันคอขึ้นเองได้ ป่าป๊ากับมัมมี้เลยให้หนูนอนคว่ำขณะเล่นเพื่อทำให้กล้ามเนื้อหลังแข็งแรง





น้องเกรซเก่งมากๆ เลยนะลูก หนูชันคอได้นานทีเดียว ป่าป๊าถ่ายวีดีโอเก็บไว้ดูด้วย หนูสามารถชันคอพลิกหน้าเองจากด้านซ้ายไปด้านขวาได้เชียวนะ

วันนี้เป็นอีกวันที่สายสะดือหนูหลุดออกมาแล้วจ๊ะ ตอนที่ป่าป๊าเช็ดสะดือให้หนูแล้วมันจะหลุด ป่าป๊าตกใจใหญ่เลย เห็นแล้วมันน่ากลัว ต้องให้มัมมี้โทรไปถามที่ nursery ให้มั่นใจว่าหนูไม่เจ็บ หนูโอเค

เกือบลืมไปแฮะ...ขอส่งท้ายวันนี้ด้วยเรื่องขำๆ ป่าป๊าเป็นคนเดียวที่โดนแจ๊คพ๊อตน้องเกรซประจำ หนูชอบอึ ชอบฉี่ ใส่ป่าป๊าเรื่อยเลย วันนี้ตอนมัมมี้ช่วยป่าป๊าเปลี่ยนผ้าอ้อมให้หนู คิดว่าหนูอึเสร็จแล้ว ที่ไหนได้ หนูอึพุ่งปรี๊ดเหมือนสปริงเกิ้ลเป็นสายสะพานโค้งสวยงามใส่ป่าป๊าเต็มเข็มขัดและกางเกงเลย โชคดีนะเนี่ยที่ป่าป๊าไม่ได้ใส่เสื้อ อิอิ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกนะลูก ก่อนหน้านี้หนูก็อึรดกางเกงกับมือป่าป๊ามาแล้วรอบนึง หนูชอบบอกรักป่าป๊าด้วยวิธีนี้ใช่มั๊ยคะ

ครั้งแรกของหนูที่เอานิ้วดูดเข้าปาก

09/01/10

น้องเกรซรู้จักเอานิ้วดูดเข้าปากเป็นครั้งแรกวันที่ 9 มกราคม จ้า หนูเกิดได้อายุ 9 วันเท่านั้นเอง

แต่วันนี้ก็เป็นอีกวันที่หนูทำเอาป่าป๊ากับมัมมี้ตกใจแทบแย่เพราะหนูหม่ำๆ นมแล้ว หนูอ๊วกออกมาเป็นลำๆ ตั้ง 3 รอบ สุดท้ายป่าป๊ากับมัมมี้ตัดสินใจพาหนูไป รพ ใกล้บ้านให้คุณหมอเด็กตรวจตอน 2 ทุ่มกว่าๆ คุณหมอสันนิษฐานว่า น้องเกรซอาจจะติดเชื้อมีไวรัสลงกระเพาะ คุณหมอให้หนูกินยาน้ำ Motilium 0.5 CC แล้วรอดูอาการ กินนมผสมต่อ ถ้าหนูไม่อ๊วกแล้วก็แสดงว่าอาการไม่น่าเป็นห่วง เสร็จแล้วเราก็กลับบ้านไปสังเกตอาการหนูที่บ้านต่อได้จ๊ะ

คุณหมอที่ตรวจหนูมีพูดด้วยว่าเด็กทารกอย่างน้องเกรซช่วงนี้จะเป็นช่วงที่ชอบกำนิ้ว แต่น้องเกรซของมัมมี้มีพัฒนาการเร็วคือ หนูชอบแบมือ จ้า มีแต่คนชมว่า นิ้วมือ นิ้วเท้า หนูย๊าว ยาว นะลูก ไม่รู้เหมือนใครแฮะ



11/01/10

คุณหมอเด็กที่ รพ สมิติเวช แนะนำให้น้องเกรซหยุดกินนมผสมแล้วกินนมมัมมี้อย่างเดียว แต่เราสองคนกลัวว่านมมัมมี้จะมีมาไม่พอให้หนูอิ่ม สุดท้ายโทรปรึกษากับ รพ ทาง รพ สอบถามคุณหมอให้ คุณหมอให้เปลี่ยนนมผสมที่ชงให้หนูกิน เพราะสันนิษฐานว่าที่หนูอ๊วก หนูอาจจะแพ้นมวัว พอเปลี่ยนนมผสมให้หนู หนูก็ไม่อ๊วกอีก มัมมี้กับป่าป๊าก็สบายใจ หนูกินอิ่ม นอนหลับ

มัมมี้กับป่าป๊าต้องมีสมุดจดบันทึกประจำตัวน้องเกรซ 1 เล่ม คอยจดว่าหนูหม่ำๆ อึ ฉี่ นอน ตั้งแต่กี่โมงถึงกี่โมง ซึ่งช่วยได้มากๆ ทำให้เราสองคนเข้าใจความต้องการของหนูมากขึ้น ตามปกติหนูจะตื่นมาหม่ำๆ ทุก 2-3 ชั่วโมง แต่ถ้าหนูกินไม่อิ่มหนูก็จะตื่นเร็วกว่านั้น

Nong Grace @ Grandma's home

กลับมาถึงบ้านวันแรก เป็นคืนที่หฤโหดสำหรับมัมมี้กับป่าป๊ามากๆ ตอนนี้ไม่มีคุณพยาบาลช่วยดูหนูเหมือนตอนที่อยู่ที่ รพ แล้ว เวลาที่หนูสื่อสารกับป่าป๊ามัมมี้ด้วยการร้องไห้ เราสองคนก็ panic ทำอะไรไม่ถูก ได้ยินเสียงหนูร้องไห้จ้า เหมือนใจจะขาดรอนๆ จนป่าป๊าเอ่ยปากว่า เข้าใจเลยว่า คำว่า heart breaking เป็นยังไง

ตอนนี้มัมมี้ยังไม่มีน้ำนมพอให้หนูกินอิ่ม เลยต้องอาศัยชงนมผสมให้หนูกินจากช้อนไปพลางๆ ก่อน มัมมี้ก็ป้อนหนูไม่เก่ง สู้ป่าป๊าไม่ได้ น้องเกรซกินจุมากๆ ป้อนไม่ทันใจหนู ป้อนนมให้หนูทีหกเลอะเทอะเสื้อผ้าหนูเต็มไปหมด คืนแรกผ่านไปแทบสลบ จนเข้าใจเลยว่ากว่าจะเลี้ยงลูกคนนึงให้โตขึ้นมาได้มันลำบากขนาดไหน มัมมี้กับป่าป๊าได้นอนกันแค่ 1 ชั่วโมงเท่านั้นเอง

ทีแรกคิดว่าหนูเลี้ยงยาก แต่ที่ยากหนะไม่ใช่เลี้ยงหนูหรอกจ๊ะ มันเป็นเพราะมัมมี้กับป่าป๊ายังไม่คุ้นเคยกับหนู ยังไม่เข้าใจว่าที่หนูร้องไห้โยเยนั้นหนูต้องการจะสื่อสารอะไรกับเรา คำจำกัดความว่าเด็กคนไหนเลี้ยงง่ายเลี้ยงยากมันก็ขึ้นอยู่กับพ่อแม่ว่าจะคิดว่าลูกตัวเองเป็นยังไง มีบรรทัดฐานยังไง เอาไปเปรียบเทียบกับอะไร

ผ่านไปสัก 3-4 วัน มัมมี้กับป่าป๊าก็เริ่มปรับตัวให้คุ้นเคยกับหนูได้ ลูกแม่เลี้ยงง่ายจะตายไป


  • หนูนอนดิ้นค่า หนูชอบนอนท่ากบไชโย ชูจุกกุแร้สองข้าง เพราะหนูขี้เมื่อย
  • หนูหม่ำๆ เก่งด้วยค่า จะร้องไห้จ้าเสียงดังเชียว เวลาที่หนูหิว
  • เวลาอึกับฉี่จะไม่ได้ร้องดังเท่ากับหิวนะคะ
  • เสียงร้องของหนูเวลาหิวกับเวลาอื่นๆ ก็จะไม่เหมือนกันค่า
  • เวลาหิว หนูจะส่ายหน้าหาเต้ามัมมี้เป็นพัดลม ส่ายไปมาใหญ่พร้อมกับอ้าปากงับๆ
  • ถ้าหนูอิ่มแล้ว มัมมี้กับป่าป๊าเอานิ้วแตะๆ ปากหนู หนูก็จะเม้มปากแน่นมากๆ บอกให้รู้ว่าน้องเกรซอิ่มแล้วน๊า หนูจะนอนแล้วค่า
  • เวลาหนูอึ หนูชอบทำหน้าทำตาไม่รู้เรื่อง ทำหน้านิ่งๆ ตาใสๆ แล้วก็ทำปากจู๋ๆ
  • หนูตดเสียงดังมาก ตดหนูมักจะมาพร้อมกับอึอึ๊หนู เวลาอุ้มหนูอยู่จะรู้สึกได้เลย อึของหนูเป็นสีเหลืองทองผ่องอำไพจ๊ะ

อิ่มแล้วก็นอนหลับสบาย...แบบเนี่ย

From The Best New Year Gift Ever

คุณพ่อคุณแม่มือใหม่

อยู่ รพ 4 วัน 3 คืน หลังจากที่คลอดหนู ป่าป๊ากับมัมมี้ก็ต้องหัดเป็นคุณพ่อคุณแม่มือใหม่ที่ รพ โดยมีคุณพยาบาลช่วยสอน เริ่มจากมัมมี้ต้องให้หนูมาคอยดูดนมกระตุ้นให้มัมมี้มีน้ำนมให้หนูทุกๆ 3 ชั่วโมง

24 ชั่วโมงแรกหลังผ่าคลอดน้องเกรซ มัมมี้ต้องนอนราบอยู่บนเตียงไปก่อน คุณหมอมีใส่สายปัสสาวะให้มัมมี้ ให้น้ำเกลือด้วยเพราะมัมมี้ยังกินอะไรไม่ได้ วันรุ่งขึ้นพอคุณหมอถอดสายปัสสาวะออกมัมมี้ก็ต้องหัดเดิน ไม่ให้นอนเฉยๆ อยู่บนเตียงเพราะแผลผ่าตัดมันจะทำให้เกิดอาการท้องอืดได้ ครั้งแรกที่ลองลุกจากเตียง มัมมี้เจ็บแผลมากๆ แค่ยืนยังแทบไม่อยู่ คุณพยาบาลสองคนต้องช่วยกันประคอง มัมมี้ไม่สามารถก้าวเดินได้ในครั้งแรก เพราะมีอาการหายใจติดขัดเหมือนจะเป็นลม เป็นอันว่าต้องนอนลงไปใหม่ ลองลุกครั้งที่สองและเดินใหม่ถึงจะสำเร็จ ช่วงแรกๆ เจ็บแผลมากๆ มัมมี้เดินตัวงอเป็นกุ้งเลยจ๊ะ ไม่สามารถยืดตัวตรงๆ ได้ เดินได้ช้ามากๆ กว่าจะก้าวได้ทีละก้าว ป่าป๊ามีแซวว่าเหมือนเดินจงกรมเลย :)

ตอนที่คุณพยาบาลเข็นเตียงน้องเกรซมาให้ดูดนมมัมมี้ หนูร้องไห้จ้ามาแต่ไกลด้วยความหิว หนูเสียงดีมากๆ เลยน๊า แถมดูดเก่งด้วย คุณพยาบาลว่าดูดเก่งแบบนี้ น้ำนมมัมมี้มาเร็วแน่ๆ ช่วงนี้มัมมี้ต้องกินน้ำอุ่นเยอะ เพื่อเรียกน้ำนมด้วยจ๊ะ คุณยายเตรียมน้ำขิงมาให้มัมมี้ชงกินบ่อยๆ เพื่อเรียกน้ำนมด้วย คุณยายเตรียมเมนูอาหารเรียกน้ำนมให้มัมมี้ใหญ่เลย

วันรุ่งขึ้นป่าป๊ากับมัมมี้โดนเรียกให้ไปหัดอาบน้ำให้น้องเกรซ งานนี้มัมมี้ขอบ๊าย บาย เพราะยังเจ็บแผลอยู่ กลัวว่าจะอุ้มหนูแล้วหลุดมือ งานอาบน้ำเลยตกเป็นหน้าที่ของป่าป๊าไปจ๊ะ ลุ้นระทึกกันน่าดู ป่าป๊าเกือบทำหนูหลุดมือครั้งนึงหนะ หน้าป่าป๊างี้จ๋อยไปเลยตอนโดนคุณพยาบาลดุ

อาบน้ำเสร็จ ห่อตัวให้หนู หนูก็มานอนยิ้มแฉ่งให้มัมมี้แชะรูปหนูแบบนี้จ๊ะ ท่าทางน้องเกรซจะชอบถ่ายรูปเหมือนมัมมี้เลย

Tuesday 12 January 2010

The Best New Year Gift Ever...01/01/10

หลังเที่ยงคืนวันที่ 31 ธันวาคม 2553 ผ่านไปไม่นาน มัมมี้ก็เริ่มปวดท้องเป็นระยะๆ ปวดจนนอนไม่หลับ ปวดมากขึ้นเรื่อยๆ จนประมาณตี 2 กว่าๆ มัมมี้ต้องเปิดไฟลุกขึ้นมาจับเวลาดูความถี่ของการบีบตัวของมดลูก ในขณะที่ป่าป๊าน้องเกรซนอนกรน คร่อกๆ สุดท้ายมัมมี้ตัดสินใจปลุกป่าป๊าตื่นเพราะว่าเจ็บท้องมากๆ แต่ไม่มีอาการน้ำเดิน หรือมีมูกเลือดออก โทรไปถามที่ รพ. เค้าก็บอกว่าให้รอถึงเช้าแล้วค่อยมาหาคุณหมอก็ได้ น่าจะยังไม่คลอด เพราะเช้าวันที่ 1 เรามีนัดกับคุณหมอกันอยู่แล้ว...

เวลาผ่านไปนานมากตอนที่มัมมี้ปวดท้อง มันปวดแรงขึ้นเรื่อยๆ ทุกๆ 5-6 นาที ป่าป๊ากลัวมัมมี้เดินลงบันไดไม่ไหว เลยชวนมัมมี้มานอนสังเกตอาการที่ห้องรับแขกข้างล่าง จนประมาณตี 3 กว่าๆ ป่าป๊าเล่าว่าหันมาดูมัมมี้อีกทีเวลาปวดท้อง มัมมี้นอนเอามือจิกผ้าปูเตียงแน่น เลยตัดสินใจพามัมมี้ไป รพ. ทันที

ก่อนไปก็โทรแจ้ง รพ ให้เตรียมประวัติมัมมี้ แจ้งบริษัทเก็บสเต็มเซลล์ให้เตรียมตัว ไปถึง รพ. แผนกฉุกเฉินประมาณ 4.30 น. วัดความดันเสร็จเรียบร้อย มัมมี้ก็ถูกส่งตัวไปห้องคลอด ไปติดกราฟวัดความถี่ของมดลูกที่บีบตัว คุณพยาบาลบอกว่าปวดแรงแบบนี้ถ้าคุณหมอมาถึงก็คงได้คลอดไม่พ้นวันที่ 1 นี้แน่ๆ

มัมมี้นอนปวดท้องรอคุณหมอ ระหว่างนั้นป่าป๊าก็โทรหาซินแส (ป่าป๊าของป้าแอน) ถามเรื่องเวลาคลอดหนู เพราะตามฤกษ์เดิมที่ได้มา ถ้าหนูคลอดวันที่ 1 ก็ควรจะเป็นเวลาบ่าย 3 - 5 โมงเย็น แต่คุณพยาบาลบอกว่าไม่น่าจะอั้นไหว สุดท้ายได้เวลาคลอดมาใหม่ ให้หนูคลอดก่อนพระอาทิตย์ขึ้น ป่าป๊ากับมัมมี้ก็ลุ้นกันน่าดูเพราะตอนนั้นตีห้าครึ่งแล้วคุณหมอก็ยังมาไม่ถึง คุณพยาบาลก็ไม่กล้ารับปากว่าจะทำคลอดหนูเสร็จทัน 6 โมงเช้า

มัมมี้โดนเข็นเข้าห้องผ่าตัดคลอด เตรียมบล๊อกหลังใช้เวลาประมาณ 20 นาที คุณหมอผ่าคลอดมาถึงแล้วใช้เวลาผ่าไม่ถึง 5 นาที ช่วงนั้นมัมมี้เบลอไม่รู้เรื่องแล้วเพราะโดนยาสลบเข้าไปนิดนึงด้วยเนื่องจากมัมมี้สั่นมากๆ เลยครึ่งหลับครึี่งตื่น มารู้สึกตัวอีกทีป่าป๊าบอกว่าหนูคลอดแล้ว ร้องดังลั่นเลย ดิ้นไปดิ้นมาใหญ่เลย พยาบาลก็เอาหนูมาให้มัมมี้ดูหน้า มัมมี้มองไม่เห็นหน้าหนูเท่าไหร่หรอกเพราะหนูโดนห่อตัวจะเกือบหมดเลย
โชคดีหนูคลอดหน้าหนาว พระอาทิตย์เลยขึ้นช้า หนูเกิดปีวัว คลอดก่อนพระอาทิตย์ขึ้น หนูจะได้ไม่ต้องทำงานหนักไปตลอดชีวิตจ้า

น้องเกรซเกิดวันปีใหม่เลยนะจ๊ะลูก หลังจากหนู count down ในท้องมัมมี้เสร็จไม่นานหนูก็มาเป็นของขวัญปีใหม่ชิ้นวิเศษที่สุดในครอบครัวเราจ๊ะ มัมมี้กับป่าป๊ารักน้องเกรซนะลูก

  • ชื่อจริง: ด.ญ.กีรัตยา สุพรประดิษฐ์
  • วัน เดือน ปี เกิด: 1 มกราคม 2553
  • ชื่อเล่น: น้องเกรซ
  • น้ำหนัก: 2,980 กรัม
  • ยาว: 48 เซนติเมตร