ปิดเทอมหรรษา ครอบครัวสุขสันต์ (ปิดเทอมเล็กอ.3)

ตุลาคม 2558 น้องเกรซปิดเทอมเล็กที่รร. เป็นเวลาประมาณ 1 เดือนจ๊ะ ปิดเทอมคราวนี้บ้านเรามาทำข้อตกลงกันว่าจะอยู่ร่วมกันยังไงให้มีความสุข แต่ละคนคิดว่าควรจะทำยังไง มีอะไรที่ทำแล้วคนอื่นไม่ชอบ ควรจะพัฒนาบ้าง แม่คิดในส่วนของแม่และเขียนลงบนกระดาษให้น้องเกรซดู น้องเกรซก็คิดของหนูเองว่าหนูควรจะทำยังไงดี ส่วนป่าป๊าไม่ยอมเขียน ขี้โกงบอกว่าตัวเองใช้หมึกสีขาว

แม่และป่าป๊ามีความเห็นตรงกันว่า น้องเกรซโตพอที่จะช่วยเหลืองานบ้านเพิ่มขึ้นได้แล้ว ใช้ช่วงเวลาปิดเทอมที่มีเวลามากขึ้น หัดให้หนูช่วยงานบ้าน รับผิดชอบเพิ่มขึ้น ถึงแม้ว่าบ้านเราจะมีแม่บ้านคอยทำงานบ้านให้ แต่การที่หัดให้หนูรับผิดชอบงานบ้าน ทำอะไรด้วยตัวเอง จะเป็นสิ่งที่ติดตัวหนูไปจนโต อีกหน่อยหนูจะสบาย หลังจากที่แม่กับป่าป๊าปรึกษากันแล้ว เราก็ถามความเห็นหนู ซึ่งหนูก็เห็นด้วย แม่แนะนำงานบางอย่างที่คิดว่าหนูน่าจะทำได้ และหนูก็ขอทำบางอย่างที่หนูอยากจะหัดทำด้วย แม่ print ออกมาเป็นตารางแต่ละวัน เพื่อที่จะติ๊กว่าหนูทำอะไรได้บ้าง ป่าป๊าเป็นสปอนเซอร์บอกว่าถ้าหนูทำได้ครบ (วันที่เราอยู่บ้านกัน) หนูจะได้เงินค่าจ้าง 500 บาท

เอาเข้าจริง หนูทำได้บ้างไม่ได้บ้าง บางวันก็ขยัน บางวันก็ขี้เกียจ วันไหนขยันหน่อยก็ล้างจานให้ทั้งบ้านเลย (แม่แค่กำหนดให้หนูล้างจานและแก้วน้ำของตัวเองเท่านั้น) งานหลักๆ ที่หนูช่วยได้ดีมาก คือ ช่วยเลี้ยงน้องเกลจ๊ะ บางวันหนูก็มาช่วยทำกับข้าวให้น้อง ทำกับข้าวกินกันเอง สรุปสุดท้ายป่าป๊าเลยให้ค่าจ้างหนู 200 บาท น้องเกรซขอเอาเงินในกระปุกออมสินหนูออกมานับและไปฝากธนาคารด้วย แม่ให้หนูเลือกว่า เงินค่าจ้างที่หนูได้ 200 หนูจะแบ่งไว้ใช้ส่วนหนึ่งหรือจะฝากธนาคารหมดเลย หนูเลือกที่จะฝากธนาคารทั้งหมด

สิ่งที่สำคัญที่หนูได้จากการทำงานบ้านไม่ใช่ค่าจ้างที่่ป่าป๊าให้ แต่มันคือ ความภาคภูมิใจในตัวเองที่หนูทำได้ แม่จะคอยย้ำและถามเสมอว่า หนูภูมิใจในตัวเองมั้ยลูก หนูก็จะบอกว่า หนูภูมิใจ แม่เห็นสีหน้าและแววตาหนูแล้วแม่ก็รู้ว่าหนูภูมิใจกับสิ่งที่หนูทำและหนูมีความสุขจ๊ะ

ทริปช่วงปิดเทอมเราไปเกาะช้างกัน 4 วัน 3 คืน กับบ้านแม่ผึ้งและแม่ปู น้องเกรซมีความสุขและสนุกมากๆ บอกว่า อยากจะอยู่ที่เกาะช้างต่อ ยังไม่อยากกลับ
รูปตอนไปเที่ยวเกาะช้าง >> https://www.facebook.com/ratchalun/media_set?set=a.10153344640938731.1073741945.561343730&type=3

นอกจากทริปเกาะช้างแล้ว หนูมีกิจกรรม Kids Camp กับที่รร. 5 วัน หนูได้ทำอะไรสนุกๆ เป็นประโยชน์์และได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ เยอะแยะ แม่ถามว่าหนูชอบอะไรมากที่สุด หนูบอกว่า หนูชอบทำนา ชอบขี่ควาย วันสุดท้ายที่รร.พาไปทำกิจกรรมนอกรร.ที่ค่ายทหารจ๊ะ

เรามีไปดูละครไตรยางค์แสนสุข ที่โรงละครมายาฤทธิ์กันด้วย เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ 2 ของหนูแล้ว รอบนี้หนูมีเพื่อนๆ ไปดูด้วยเยอะแยะเลย ทั้งปลาทราย นาตาลี ทีโบน ออสติน มิชา ละครเรื่องนี้จะต้องใช้สมาธิในการดูและทำความเข้าใจยากกว่าเรื่องแรก แต่หนูก็สนุกและชอบมาก ถึงขนาดจะขอไปดูอีกรอบเหมือนเรื่องแรกไม่มีผิด ทีแรกแม่คิดว่ามันจะยากเกินไปที่หนูจะเข้าใจ แต่ก็มีหลายๆ ตอนที่หนูประทับใจ เอามาเล่น เอามาคุยต่อที่บ้านอีกหลายรอบ ทั้งเล่นปิดไฟ-เปิดไฟ ทำเสียงไก่ขัน ชอบฉากที่เด็กดมดอกไม้ (พี่นักแสดงใช้เท้าทำเป็นดอกไม้)

กิจกรรมอีกอย่างก็คือ ฮาโลวีนปาร์ตี้ ที่ Kids castle งานนี้แม่ปูเป็นคนชวนไป หนูเคยไปเมื่อประมาณ 2 ปีที่แล้วกับนาตาลี ปีนี้หนูมีเพื่อนๆ ไปด้วยหลายคนเลยจ๊ะ ทั้งนาตาลี ออสติน มิชา ปาล์ม เหนือ กิจกรรมก็จะคล้ายๆ เดิม มีพิเศษตรงที่มี piñata ให้เด็กๆ ได้ดึงเชือกและเก็บลูกอมกัน น้องเกรซชอบมาก เพราะเคยดูมาจากการ์ตูนคายุ คราวนี้ได้มาเล่นของจริงสักที

วันไหนที่เราอยู่บ้านกัน หนูก็จะวาดรูปลงสมุดวาดรูปที่แม่ซื้อให้และชวนให้แม่มาช่วยกันระบายสีกับหนู ช่วงเย็นเราก็ไปขี่จักรยานเล่นรอบหมู่บ้านด้วยกัน บางวันหนูก็ไปว่ายน้ำที่สโมสร บางวันเราก็ชวนกันเล่นเกมส์วิศวะกรน้อย หนูเล่นด่านแรกผ่านตั้งนานแล้ว แม่เลยลองเปลี่ยนเป็นด่านที่ 2 ให้หนูลองบ้าง แป๊บเดียวหนูก็เล่นได้ละ หนูกับป่าป๊าขำแม่กันใหญ่ที่แม่เล่นไม่ได้สักที แม่มีถอยเกมส์จราจรอัจริยะมาให้หนูด้วย เกมส์นี้หนูก็ชอบเหมือนกันจ๊ะ

ช่วงที่เราเข้ากทม.ไปนอนบ้านยายกับก๋ง ตอนเช้าแม่กับป่าป๊าพาหนูไปปั่นจักรยานรอบใหญ่ที่สวนรถไฟมาด้วย หนูชอบมากอยากจะขอปั่นอีกรอบ ส่วนน้องเกลก็น่าจะชอบ ป่าป๊าพาใส่รถเข็นเดินไปเดินมาน้องหลับไปเลยจ๊ะ

ปิดเทอมนี้กิจกรรมเพียบ ปิดเทอมแค่ 1 เดือน หนูมีกิจกรรมมากมาย หนูสนุกจนวันสุดท้ายก่อนเปิดเทอม แม่ถามหนูว่าปิดเทอมนี้หนูแฮปปี้มั้ย หนูตอบว่าแฮปปี้คะ มีไม่แฮปปี้นิดเดียวคือ พรุ่งนี้จะต้องไปรร.แล้ว ทำไมปิดเทอมมันสั้นจังเลย ^ ^

สิ่งดีๆที่เกิดขึ้น เมื่อน้องเกลป่วยครั้งแรก (4M)

น้องเกล 4 เดือนกว่า ป่วยเป็นโรค RSV หรือ โรคหลอดลมฝอยอักเสบ พูดง่ายๆ ก็คือ หวัดชนิดหนึ่งแต่มักจะเป็นในเด็กเล็กตั้งแต่แรกเกิดถึง 5 ขวบ หนูป่วยครั้งแรกทำลายสถิติเลยต้องแอดมิดตั้งแต่ 4 เดือน ตอนเจ่เจ้เข้ารพ.ครั้งแรกตอนนั้น 8 เดือน

น้องเกลมีอาการทีแรกคือ มีจาม มีน้ำมูก ใสๆ เป็นอยู่ 2-3 วัน กลางวันดูปกติดี แต่พอตกกลางคืนจะนอนได้ไม่ค่อยดนัก พอคืนวันเสาร์ที่ 12 กันยายน 2558 หนูเริ่มมีไข้ แทบจะไม่ได้นอนทั้งคืน แม่ต้องอุ้มหนูหลับ วางไม่ได้เลย แม่วัดไข้หนูก็ไม่มีไข้ แต่พอจับหัวหนูดู แม่ว่าหนูตัวร้อน แม่ให้หนูกินยาลดไข้ตอน 6 โมงเช้า แม่คอยดูนาฬิกาทุกๆ ชั่วโมงเพราะหนูนอนไม่ได้เลย ต้องขอบคุณป่าป๊าที่มาช่วยอุ้มหนูตอนช่วงตีหนึ่ง ทำให้แม่ได้พักบ้างแป๊บนึง พอสว่างเราเลยตัดสินใจพาหนูไปรพ. ใจแม่ก็ยังคิดว่าหนูคงไม่ต้องแอดมิด แต่ช่่วงที่หนูนอนได้แป๊บๆ แม่ก็เตรียมจัดกระเป๋าเสื้อผ้าไว้เผื่อไปก่อนด้วยเลย ต้องขอบคุณพี่เกรซด้วยที่เข้าใจ ยอมไปอยู่บ้านคุณย่า เพราะแม่กับป่าป๊าไม่อยากให้พี่ต้องมารพ. เชื้อโรคมันเยอะ

เราคิดว่าน้องเกลน่าจะติดมาจากเจ่เจ้ เพราะเจ่เจ้เริ่มไอ มีน้ำมูก ก่อน แม่กับป่าป๊าพยายามบอกเจ่เจ้ว่าอย่าเพิ่งเข้าใกล้น้อง แต่เจ่เจ้รักหนูมาก อยากจะเล่นกับหนู เรื่องป่วยไข้ โทษใครไม่ได้ ป่วยแล้วก็ไม่เป็นไรจ๊ะ ค่อยๆ เรียนรู้วิธีป้องกัน การอยู่ด้วยกันทั้งน้องและพี่ไป ลุงหมอบอกว่าเชื้อไวรัสก็มีอยู่ในอากาศทั่วไปนั่นแหละ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าจริงๆ แล้วหนูได้รับเชื้อจากที่รพ.รึเปล่า เพราะก่อนหน้านั้นหนูมีตุ่มใสๆ ขึ้นที่เท้า ป่าป๊าก็กลัวว่าหนูจะเป็นโรคมือเท้าปาก เพื่อความสบายใจเลยพาหนูมารพ.แล้วรอบนึงให้ลุงหมอดู วันนั้นลุงหมอบอกว่า ดูจากตุ่มแล้วเหมือนจะใช่ แต่ก็ให้รักษาตามอาการ มีไข้ก็กินยาลดไข้ ประมาณนั้น

เช้าวันอาทิตย์ที่ 13 กันยา เรามาถึงรพ.กันราวๆ 9 โมงนิดๆ เดิมทีตั้งใจจะมาแต่เช้าเพราะรู้ว่าวันอาทิตย์ลุงหมอคนไข้เยอะ แต่พอดีเช้าแล้วน้องเกลกินนมได้อีกรอบ เลยรอหนูกินให้เสร็จก่อนออกจากบ้าน ลุงหมอให้เอาน้ำมูกหนูไปตรวจหาเชื้อ ปรากฎว่าหนูเป็น RSV ตามที่ลุงหมอสันนิษฐานจริงๆ ด้วย ระหว่างที่รอผลพี่พยาบาลก็เช็ดตัวให้หนูเพราะหนูมีไข้และพ่นยากุ๊กไก่ขยายหลอดลมเพราะหนูไอแบบมีเสมหะแล้ว ตอนนั้นป่าป๊ายังไม่คิดว่าหนูจะเป็นเลย ลุงหมอบอกว่าโรคนี้กำลังระบาดช่วงหน้าฝนนี้ เด็กๆ เป็นกันเยอะมาก เป็นแล้วอยู่รพ.ยาวเลย ประมาณ 7-10 วัน และอาการของโรคหนูเพิ่งเริ่มเป็นช่วงวันต้นๆ มันจะแย่ลงไปอีกเรื่อยๆ ประมาณวันที่ 4-5 จากนั้นถึงจะค่อยๆ ดีขึ้น แม่ฟังแล้วใจหาย เครียด สงสารหนูมาก คุยกับลุงหมอสรุปว่าต้องนอนรพ. และต้องไป x-ray ปอดด้วย แม่เข้าไปในห้อง x-ray กับหนู เครื่องไม้เครื่องมือดูน่ากลัวไปหมด สงสารหนูตัวเล็กนิดเดียวต้องมา x-ray ต้องมาแอดมิด

กว่าเราจะได้ขึ้นห้องพักเกือบราวๆ เที่ยง หนูโดนจับไปเจาะเลือดเอาไปตรวจและคาเข็มไปที่มือซ้ายเผื่อต้องให้น้ำเกลือ พี่พยาบาลเอาถุงฉี่มาติดไว้เพราะลุงหมออยากจะเก็บฉี่หนูไปตรวจว่าร่างกายหนูได้รับน้ำพอรึเปล่า ถ้าน้ำไม่พอก็จะต้องใหน้ำเกลือ โชคดีผลตรวจออกมาว่าพอ หนูต้องคอยกินน้ำเรื่อยๆ เพราะถ้าน้ำน้อยขี้มูกและเสมหะจะเหนียว ไม่ดี

ป่วยครั้งนี้น้องเกลอยู่รพ. 6 วัน 5 คืน แม่ต้องนอนกับหนูที่รพ. ส่วนป่าป๊านอนที่บ้านกับเจ่เจ้ ห่างกันแบบนี้แม่คิดถึงเจ่เจ้กับป่าป๊ามากเลย ทำให้เข้าใจความหมายของคำว่าครอบครัวมากขึ้น แม่เขียนจม.ถึงพี่เกรซ และพี่เกรซก็เขียนตอบกลับมาหาแม่ แม่ต้องขอบคุณป่าป๊าที่เหนื่อยขับรถไปกลับรพ. คอยเอาอาหารมาส่งให้แม่ มาอยู่เป็นเพื่อนแม่ช่วยดูแลน้องเกล

การที่หนูป่วยครั้งนี้ทำให้แม่มีเวลานิ่งๆ อยู่กับตัวเองเยอะขึ้น ได้เปิดเสียงเทศน์หลวงพ่อฟังทุกวัน ได้ดูจิตตัวเองขณะที่ดูแลน้องเกล อุ้มกล่อมน้องเกลไป ก็ทำความรู้สึกตัวที่เท้ากระทบพื้นไป ส่วนเจ่เจ๊ก็เป็นเด็กดีของพ่อแม่ ไม่งอแง ช่วยดูแลและช่วยเหลือตัวเอง

โชคดีที่น้องเกลเป็นไม่รุนแรงอย่างที่ลุงหมอบอกเหมือนเคสทั่วๆ ไป หนูมีไข้แค่วันเดียวก็ไข้ลด และไม่ต้องโดดดูดเสมหะออกจากคอด้วย แค่กินยา ล้างจมูกและพ่นยาเท่านั้นจ๊ะ หนูยังกินนมแม่ได้ปกติดี แถมไม่กี่วัน หนูก็คึกคักอย่างกับไม่ได้ป่วย หนูแข็งแรงและแรงเยอะมากจนพี่ๆ พยาบาลทุกคนเอ่ยปาก ลุงหมอถึงขนาดบอกว่า ถ้าไม่ตรวจเจอเชื้อ RSV หนูก็มีอาการเหมือนแค่เป็นหวัดธรรมดาเท่านั้นเองจ๊ะ

แม่ภูมิใจในตัวพี่เกรซมากจ๊ะ

ตั้งแต่บ้านเรามีน้องเกลเป็นสมาชิกใหม่ ผ่านมาได้ 4 เดือนแล้ว แม่ยุ่งๆ ต้องคอยดูน้องเป็นหลัก พี่เกรซก็จะมีป่าป๊าคอยดูแลมากกว่าแม่ หนูโตขึ้นมาก รับผิดชอบตัวเองได้เยอะแยะมากมาย ทั้งอาบน้ำ แต่งตัวเอง ช่วยแม่ดูแลน้อง ไม่งอแง เข้าใจว่าแม่จะต้องดูแลน้อง ถึงแม้ว่าแม่จะมีเวลาให้หนูน้อยลง แต่ความรักที่แม่มีให้หนูไม่เคยลดลงเลยสักนิดด้วย หนูทำให้แม่ภูมิใจในตัวหนูมากๆ จ๊ะ หนูเป็นเด็กดี มีเหตุมีผล มีความรับผิดชอบ ช่วงนี้หนูเก่งมากๆ เลยนะลูก จากแต่เดิมที่กินข้าวแต่ละมื้อใช้เวลานานและกินไม่หมด เดี๋ยวนี้หนูกินเร็วขึ้นและกินข้าวหมดทุกมื้อเลย

แม่จะคอยส่องเรดาห์มอง ++ มองหาสิ่งดีๆ ในตัวหนู ให้กำลังใจและชื่นชมหนู แม่รู้สึกเลยว่าพอแม่เปลี่ยนมุมมองหนูใหม่ หนูก็มีความสุขขึ้น ทุกๆ คนในบ้านก็แฮปปี้ขึ้น ที่สำคัญแม่รู้ว่าหนูเองก็ภาคภูมิใจในตัวเองเหมือนกันจ๊ะ

กิจกรรมวันแม่ที่รร.ปีนี้ หนูได้เต้นประกอบการแสดงภาษาจีน เป็นครั้งแรกที่แม่ต้องแต่งหน้าให้หนูเข้มสุดๆ กรีดตาด้วย ยากมากๆ เจ่เจ้แปลงร่างเป็นอาหมวยไปเลย หนูตั้งอกตั้งใจซ้อมมากๆ เวลาที่หนูได้รับมอบหมายให้ทำอะไร หนูจะใส่ใจและตั้งใจมากๆ ทุกครั้ง แม่ดีใจที่หนูทุ่มเทและตั้งใจนะจ๊ะลูก

 

ยายจ๋ามาดูหนูแสดงวันแม่ทุกปีเลย ปีนี้ยายจ๋าก็มาให้กำลังใจเหมือนกัน มีน้องเกลมาเพิ่มอีกคนด้วยจ๊ะ

 

 

 

 

Gaily@3M

น้องเกล 3 เดือนกับอีก 9 วัน หนูคว่ำเองได้แล้วนะจ๊ะ พอเริ่มคว่ำเองได้เนี่ย เอะอะไรก็จะคว่ำท่าเดียวเลย มีบางคืนแม่หลับไปเหนื่อย ได้ยินเสียงหนูส่งเสียงเบาๆ แม่ก็คิดว่าเดี๋ยวหนูคงหลับต่อเองได้ แต่สักพักพอหันไปดู อ้าว...หนูคว่ำชันคอตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ต้องรีบจับหนูมานอนจุ๊บนมแม่ต่อแทบไม่ทัน

เดือนนี้คุยเก่งขึ้นกว่าเดิมอีกมากๆ นอกจากจะคุยเก่งแล้วยังบ่นเก่งด้วยนา เวลาบ่นจะทำเสียงที่แม่กับป่าป๊ารู้ว่าหนูเริ่มบ่นละ ถ้าปล่อยให้บ่นนานๆ บางทีก็จะเริ่มโกรธโวยวายเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ

หนูชอบอ่านหนังสือเหมือนเจ่เจ้เลย ป่าป๊าอ่านนิทานให้เจ่เจ้ฟัง หนูก็นอนฟังตาใส ตั้งอกตั้งใจฟัง แต่ทำไมตอนที่แม่อ่านให้เจ่เจ้ฟังหนูไม่ยักกะนอนฟังเงียบๆ เหมือนฟังป่าป๊าอ่านก็ไม่รู้แฮะ หนูพูดตามไปพร้อมๆ กับแม่ตลอดเลย เห็นแล้วขำมาก จนแม่ต้องสะกิดให้เจ่เจ้ดูน้องสิ พูดไม่หยุดเลยร่วม 10 นาทีได้ แม่ดีใจที่ลูกทั้ง 2 คนเป็นเด็กรักการอ่านนะจ๊ะ หนังสือให้ความรู้เรามากมาย แถมช่วยพัฒนาพวกหนูได้ในหลายๆ ด้านอย่างสุดยอดเลยด้วยจ๊ะ

แม่หยิบหนังสือที่สมัยก่อนแม่อ่านให้เจ่เจ้ฟังมาอ่านให้หนูฟัง 2-3 เล่มละ เช่น brown bear brown bear what do you see ส่วนใหญ่จะเน้นหนังสือที่อ่านแล้วมีเสียงคล้องจองจะได้ช่วยพัฒนาการเรื่องภาษาให้หนูด้วย แม่คิดว่าหนูน่าจะพูดได้เร็วแน่ๆ หนูขี้โม้ขนาดนี้ 555 เรื่อง The going to bed book เป็นเล่มโปรดของเจ่เจ้เลยนะจ๊ะ แม่จำได้ว่าเคยนอนอ่านให้เจ่เจ้ฟัง ซ้ำไปซ้ำมา จนเจ่เจ้หลับไปเลยละจ๊ะ

พัฒนาการสำคัญอีกอย่างของน้องเกลในเดือนนี้คือ หนูหัวเราะเป็นแล้วน๊า หัวเราะทีเสียงดังด้วย ยายจ๋าเล่าให้ฟังว่าเล่นกับหนู หนูหัวเราะดังมากๆ นานด้วยละจ๊ะ หนูเป็นเด็กอารมณ์ดี ยิ้มเก่ง เลี้ยงง่ายจ๊ะ (ถึงแม้ว่าตอนกลางวันจะนอนน้อยไปหน่อยก็ตาม)

เดือนนี้เราเข้ากทม.กัน เป็นทริปแรกเลยที่น้องเกนั่งรถนานๆ ร่วม 2 ชั่วโมงกว่าๆ แม่ลุ้นน่าดูกลัวว่าหนูจะร้องโวยวายในคาร์ซีทต้องจอดรถมาอุ้มหนูอีก เพราะตอนที่อยู่พัทยาเวลาหนูนั่งคาร์ซีทแล้วง่วงนอนหรือเบื่อมากๆ หนูจะชอบร้องเสียงดังโวยวายจนแม่กับป่าป๊าใจอ่อนต้องจอดรถมาอุ้มหนูมานั่งกับแม่แทบทุกครั้ง โชคดีคราวนี้ป่าป๊าเกิดไอเดียว่า ให้ลองเปลี่ยนคาร์ซีทดูเป็นตัวใหญ่ยี่ห้อ Combi ที่เจ่เจ้เคยใช้เพราะเท่าที่สังเกตุดูน้องเกลจะเป็นเด็กที่ชอบดูโน่นดูนี่ คาร์ซีทแบบกระเช้าที่หนูนั่งอยู่มันเตี้ยเป็นทรงนอน หนูจะมองนอกหน้าต่างไม่เห็น ปรากฎว่าลองเปลี่ยนแล้วได้ผลแฮะ หนูชอบคาร์ซีทอันที่เจ่เจ้เคยนั่ง หนูนั่งมองตัวเองในกระจก มองตุ๊กตาเพลินเชียวจ๊ะ และดูเหมอนหนูจะนั่งสบายกว่าอันเก่าด้วย เข้ากทม.ครั้งนี้น้องเกลหลับยาวจากพัทยาถึงกทม.เลย ตื่นมาอีกทีก็ได้เวลาหม่ำๆ นมแม่พอดี อ่อ...เดี๋ยวนี้นะหนูอยากรู้อยากเห็นสุดๆ ถ้ากินนมแม่นอกบ้านจะกินยากมากเพราะหนูดูดจุ๊บๆ ไม่กี่ที หนูก็จะมัวแต่เงยหน้า กรอกตาไปมาคอยมองรอบๆ ตัว แล้วก็หันกลับมาจุ๊บๆ นมแม่ใหม่ และมองโน่นมองนี่ใหม่ สลับไปมา แถมบางทีกินไป เงยหน้าขึ้นมาสบตาแม่ ชวนแม่คุย ยิ้มหวานให้แม่อีกซะด้วย แสบจริงๆ นะจ๊ะหมวยเล็ก

น้องเกล 3 เดือนได้นั่งเรือชมวิวแม่น้ำเจ้าพระยาเป็นครั้งแรกเลยน๊า (รายละเอียดแม่ขอไปเล่าใน post "BKK Trip" ของครอบครัวเรานะจ๊ะลูก)

ด้วยความช่างคุยของหนู เวลาที่แม่อุ้มหนูร้องเพลงกล่อมหนูนอน หนูจะชอบร้องตาม ทำเสียงอือๆ ไปสักพัก พอเสียงหนูเงียบไปนั่นแหละ แสดงว่าหนูหลับแล้ว แม่เห็นหนูแบบนี้ทีไรอดยิ้มไม่ได้สักที แม่ร้องเพลง น้องเกลช่วยประสานเสียง

หนูเริ่มชอบเอานิ้วเอามือเข้าปากละ แม่กับป่าป๊าต้องไปซื้อยางกัด ซื้อของเล่นมาให้หนูถือ เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของหนูแทน เราไม่อยากให้หนูติดดูดนิ้วเหมือนเจ่เจ้เพราะมันเลิกยากมาก

คุณย่าช่วยออกเงินซื้อเป้อุ้มเด็กให้หนู พอได้มาปุ๊บแม่ลองเอาหนูใส่ปั๊บ หนูชอบมาก มันปรับอุ้มได้ 4 ท่า แม่ให้หนูนั่งเป็นท่าหันหน้าออก คิดว่าคงจะถูกใจหนูเพราะหนูจะได้ดูโน่นดูนี่เพลิน หนูดูเพลินจนหลับคาเป้ไปเลย ทั้งที่รร. ที่ night market อีกหน่อยบ้านเราก็พร้อมพาหนูออกเที่ยวละ ใส่เป้ไปไหนไปกันเลยจ้า

เจ่เจ้รักน้องเกลมากนะลูก เจ่เจ้บอกว่า น้องน่ารัก วันดีคืนดีมาเอามือลูกหัวหนู บอกแม่ว่า น้องน่ารักเหมือนหมาเลย 555 เจ่เจ้จะชอบเข้ามาชวนหนูคุย มาช่วยแม่ดูหนูเวลาที่แม่ยุ่งๆ หนูเองก็ชอบเล่นกับพี่ ตอนที่เราไปกินข้าวกันข้างนอก เจ่เจ้ไปนอนเล่นในรถเข็นหนู เล่นจ๊ะเอ๋กัน หนูชะโงกหน้าคอยาวมองเจ่เจ้ใหญ่เลย แม่ดีใจที่หนูสองคนรักกัน โตขึ้นมาหนูต้องรักพี่ให้มากๆ นะคะ