บันทึกจากแม่ ตอนที่2: สมองใสๆ ของหนู

= = เสาร์ที่ 26 กรกฎาคม 2557 = =

เหตุเกิดบนโต๊ะอาหารบ้านคุณย่า น้องเกรซนั่งกินข้าวเย็นอยู่ หลังจากที่เราไปเดิน Night Market กันมา ป่าป๊าเทเส้นหมี่น้ำที่ซื้อมาใส่ชามเสร็จ ขณะที่กำลังจะใส่เครื่องปรุงก็พบว่า ร้านก๋วยเตี๋ยวได้ใส่น้ำตาลและพริกป่นปนกันมาอยู่ในถุงเดียวกัน โดยที่มีพริกป่นอยู่ด้านล่างถุง น้ำตาลอยู่ข้างบน

ป่าป๊าเริ่มบ่นว่าทางร้านประหยัดถุงแบบนี้ กินลำบาก ทุกทีเคยเจอใส่น้ำตาลกับพริกป่นในถุงเดียวกัน เค้าก็จะแบ่งซีกซ้าย ซีกขวา แต่นี่เล่นใส่พริกป่นอยู่ก้นถุง น้ำตาลอยู่ด้านบน ป่าป๊าจะใส่แต่พริกป่นแล้วจะกินยังไงเนี่ย???

แม่เห็นเป็นโอกาสดีให้น้องเกรซลองหัดคิดหาทางแก้ปัญหา  เลยถามหนูว่า

แม่: น้องเกรซ...ป่าป๊าอยากจะกินแต่พริกป่น จะทำยังไงดีละ หนูช่วยป่าป๊าคิดทีได้มั๊ยคะ
น้องเกรซ: ป่าป๊าก็เทน้ำตาลออกก่อนสิ แล้วค่อยใส่พริกป่น
ป่าป๊า: แล้วจะไปเทน้ำตาลใส่ที่ไหนละ
น้องเกรซ: ก็...เทใส่ถุงขยะในครัวไง
 แม่: น้องเกรซเก่งจังเลย ดูสิ รู้จักคิดแก้ปัญหาให้ป่าป๊าด้วยนะเนี่ย

เหตุการณ์ธรรมดาๆ เหมือนจะไม่มีอะไร แต่ก็สามารถนำมาเป็นคำถามให้หนูลองคิดแก้ปัญหา ช่วยป่าป๊าหาทางออกได้นะเนี่ย ฝึกให้หนูรู้จักคิดเอง หนูคิดเองได้ หนูก็ภูมิใจในตัวเอง เห็นมั๊ยละว่า หนูก็มีสมองใสๆ คิดหาทางแก้ไขปัญหาต่างๆ เองได้ ถ้าแม่ไม่รีบด่วนบอกหนูเหมือนเดิม แต่ปล่อยให้หนูลองคิดเอง ก็เป็นการลับสมองน้อยๆ ให้หนูนะเนี่ย ^ ^

คำว่า "เน้นที่กระบวนการ" "วิชาชีวิตสำคัญกว่าวิชาเรียน" ที่แม่ไปอบรมมายังจำแม่นอยู่ในใจ พอมีเหตุการณ์ต่างๆ มากระทบ มันก็ช่วยให้แม่ฉุกคิดขึ้นมาได้ ไม่ปล่อยให้เป็นเหมือนเมื่อก่อนที่แม่คอยแต่จะตอบทุกคำถามให้หนู คิดทุกอย่างแทนหนู เป็นการทำร้ายหนูโดยที่แม่ไม่รู้ตัว แม่ตั้งใจว่าจะค่อยๆ ทำไป หัดให้หนูมีพื้นฐานวิชาชีวิตที่เข้มแข็งให้ได้จ้า

รักน้องเกรซที่สุดเลย
แม่โอ๋