Grace@3.10yrs

นักดนตรีตัวน้อยของแม่

ยายจ๋าเป็นคนจุดประกายเรื่องอูคูเลเล่ให้น้องเกรซ เรื่องของเรื่องก็คือ ยายจ๋าเปิดคลิปพี่เกลเล่นอูคูเลเล่ แข่งในรายการ Thailand Got Talent ให้หนูดู ปรากฎว่าหนูชอบมาก ดูซ้ำแล้วซ้ำอีกไม่มีเบื่อ ดูจนร้องเพลง "ไว้ใจได้ก่า" เป็น เวลานั่งรถแล้วง่วงนอนก็จะต้อง request ให้เปิดเพลงนี้ให้หนูฟัง ต้อง repeat ด้วยนะ ห้ามเปลี่ยนเพลง ทริปไหนที่ต้องนั่งรถไปนานๆ แม่กับป่าป๊าฟังเพลงนี้จนเบื่อไปเลย 555

พอดูคลิปพี่เกลบ่อยๆ เข้า น้องเกรซก็มีพี่เกลเป็นไอดอล หนูเริ่มที่จะร้องขอ อยากเล่นอูคูเลเล่บ้างละ ป่าป๊าเลยไปขอยืมอูคูเลเล่ของเจ่เจ้มาให้หนูลองก่อน ถ้าหนูชอบจริงๆ แล้วจะซื้อให้หนู เพราะเราไม่แน่ใจว่าหนูจะชอบจริงรึเปล่า แม่เคยลองหาข้อมูลโรงเรียนสอนดนตรีที่เค้ามีรับสอนอูคูเลเล่ให้เด็ก กว่าเค้าจะรับสอนต้องรอ 7 ขวบโน่นเลย วัย 3 ขวบกว่าสำหรับน้องเกรซถือว่ายังเด็กมากๆ เด็กเล็กขนาดนี้สมาธิยังสั้นอยู่ แม่กับป่าป๊าก็เล่นดนตรีไม่เป็นซะด้วยสิ แต่ท่าทางหนูจะอยากเล่นจริงๆ แม่เคยคุยกับครูนีเลยรู้มาว่าครูผึ้งเล่นอูคูเลเล่เป็น ก็เลยลองถามดูว่าครูผึ้งจะรับสอนอูคูเลเล่ให้น้องเกรซได้รึเปล่า โชคดีมากๆ ที่ครูผึ้งรับสอนให้หนู

ไปครั้งแรกน้องเกรซทำเป็นเขินครูผึ้ง พอเริ่มชินแม่กับป่าป๊าก็ปล่อยหนูกับครูผึ้งตามสบายเลย ไปส่งถึงเวลาเลิกเรียนก็ไปรับ ครูผึ้งน่ารักมากจะคอยถ่ายวีดีโอหนูไว้ให้แม่กับป่าป๊าดู น้องเกรซพอเริ่มคุ้นเคยกับใครก็จะพูดไม่หยุด จนครูนีมาฟ้องว่า ลูกสาวคุยเก่งมากกก พูดตลอดเวลา จนครูนีบอกว่าครูนีออกไปข้างนอกดีกว่า ครูนีอยู่สงสัยน้องเกรซไม่ได้เรียนอูคูเลเล่แน่ๆ เลย 555

บ้านครูนีและครูผึ้งจะเลี้ยงหมาไว้ 1 ตัว ชื่อ เจ้าตี๋เล็ก น้องเกรซชอบมาก ถ้ามีช่วงไหนที่ติดธุระไม่ได้ไปเรียน ก็จะบ่น "หนูคิดถึงตี๋เล็กแล้ว" "ทำไมเค้าถึงชื่อตี๋เล็ก" "ตี๋เล็กแปลว่าอะไร" บลาๆๆๆ เยอะมากกก

ป่าป๊ากับแม่เห็นว่า หนูยังมีพรสรรค์อีกอย่างหนึ่ง คือ การร้องเพลง หนูชอบร้องเพลงมาก หลายๆ ครั้งที่เอาประโยคคำพูดคุยกันธรรมดาๆ มาร้องเป็นเพลงเองเฉยเลย เพราะด้วยนะ ทำนองใช้ได้เลย ได้ยินครั้งแรกๆ ทำแม่แปลกใจต้องหันไปถามป่าป๊าว่า สอนหนูร้องรึเปล่า มีหลายคนเหมือนกันนะเนี่ยที่ชมว่าหนูพลังเสียงดี หนูเสียงดี ทั้งก๋ง ทั้ง Uncle แถวบ้าน สงสัยต่อไปคงต้องส่งเสริมเรื่องร้องเพลงดูสักตั้งนึง น่าจะไปได้ดี ที่สำคัญจะทำให้หนูเป็นเด็กอารมณ์ดีด้วยจ้า

สาวน้อยนักเตะ

เทอมนี้น้องเกรซ request ขอเรียนพิเศษเทควันโดที่รร. เดิมร่ำร้องอยากเรียนบัลเล่ต์ ใครๆ ก็ดูแล้วว่าหนูน่าจะชอบและเหมาะกับการเรียนบัลเล่ต์มากกว่าเทควันโด แต่เอาเข้าจริงเรียนบัลเล่ต์ไปได้ไม่กี่ครั้งก็ร้องไห้ขี้มูกโป่งงอแงไม่อยากเรียนซะแล้ว สาเหตุหลักน่าจะมาจากที่หนูไม่ชอบเพื่อนและพี่ๆ ที่ตัวโตกว่าเข้ามาจับมาดึงหนู และไม่ชอบการโดนฉีกขาดัดขา สุดท้ายไปไม่รอด เปลี่ยนมาเรียนเทควันโดแทนหลังจากที่เคยทดลองเรียนไปแล้ว 1 ครั้ง ผิดคาดแฮะ...หนูทำได้ดีจนคุณครูเอ่ยปากชม และหนูก็ enjoy กับมันซะด้วยถึงแม้ว่าจะไซส์จิ๋วสุดในห้องก็ตาม คุณครูบอกว่าหนูทำตามคำสั่งได้หมดทุกอย่าง แบบนี้เค้าเรียกว่า "จิ๋วแต่แจ๋ว" ใช่ม๊าาา ทำเอาแม่ปลื้มมม

 

แม่กับป่าป๊าสังเกตกันว่าหลังจากที่หนูเรียนเทควันโดไปได้สักพัก หนูดูมีพลังเหลือเฟือ พูดจาเสียงดังฟังชัด ไม่ขี้อายเหมือนแต่ก่อน กล้าพูดกล้าแสดงออก ไปไหนต่อไหนก็กล้าคุยกล้าตอบเวลาที่มีผู้ใหญ่เข้ามาคุยด้วยหรือเวลาที่แม่ฝึกให้หนูช่วยเรียกพี่พนักงานเสริฟหรือบอกความต้องการของตัวเองเวลาที่อยากได้อะไรให้พนง.รับรู้ หนูทำได้ดีมากๆ จ้า

ลอยกระทง

เผลอแว๊บเดียวถึงวันลอยกระทงอีกแล้วหรือเนี่ย ปีนี้เราไปลอยกระทงกันที่ตลาดน้ำ 4 ภาค ไปกับบ้านเจ่เจ๊  แฮปปี้ทีเดียวเพราะคนไม่เยอะอย่างที่คิด แถมมีจุดให้ลอยกระทงตั้งหลายจุด น้องเกรซใส่ชุดไทยที่ป้ากอล์ฟเพื่อนแม่ให้มา น่ารักเชียว เดินไปทางไหนมีแต่คนชม ตอนกำลังถ่ายรูปหนู อยู่ดีๆ ก็มีพี่เข้ามาขอถ่ายรูปคู่กับหนูด้วยนะ (สงสัยคราวหน้าแม่ต้องเก็บตังค์ค่าตัวหนูเอามาเป็นค่าขนมให้หนูซะแล้ว)

อยากอ่านหนังสือเอง

ช่วงนี้น้องเกรซมีอารมณ์อยากอ่านหนังสือเองบ่อยมาก ไปไหนมาไหนเห็นตัวหนังสือก็จะสะกดอ่านออกเสียงออกมาเป็นคำๆ บางทีก็หยิบหนังสือนิทานที่แม่อ่านให้ฟังบ่อยๆ มาเปิดและทำท่านั่งอ่านเองเป็นตุเป็นตะ อ่านเป็นเรื่องเป็นราว (จากที่จำได้ทั้งนั้น ดูเผินๆ จะเหมือนอ่านได้เองมาก 555) สาวน้อยของแม่มีพัฒนาการต่างๆ ให้แม่แปลกใจอยู่เรื่อยเลย เสียดายแม่มีเวลาไม่มากพอที่จะจดรายละเอียดของหนูได้เยอะเหมือนแต่ก่อน แต่ยังไงแม่ก็จะพยายามอัพเดทบันทึกเรื่องราวของน้องเกรซไว้เรื่อยๆ นะจ้า แม่รักหนูจ๊ะ