Wednesday, 13 January 2010

Nong Grace @ Grandma's home

กลับมาถึงบ้านวันแรก เป็นคืนที่หฤโหดสำหรับมัมมี้กับป่าป๊ามากๆ ตอนนี้ไม่มีคุณพยาบาลช่วยดูหนูเหมือนตอนที่อยู่ที่ รพ แล้ว เวลาที่หนูสื่อสารกับป่าป๊ามัมมี้ด้วยการร้องไห้ เราสองคนก็ panic ทำอะไรไม่ถูก ได้ยินเสียงหนูร้องไห้จ้า เหมือนใจจะขาดรอนๆ จนป่าป๊าเอ่ยปากว่า เข้าใจเลยว่า คำว่า heart breaking เป็นยังไง

ตอนนี้มัมมี้ยังไม่มีน้ำนมพอให้หนูกินอิ่ม เลยต้องอาศัยชงนมผสมให้หนูกินจากช้อนไปพลางๆ ก่อน มัมมี้ก็ป้อนหนูไม่เก่ง สู้ป่าป๊าไม่ได้ น้องเกรซกินจุมากๆ ป้อนไม่ทันใจหนู ป้อนนมให้หนูทีหกเลอะเทอะเสื้อผ้าหนูเต็มไปหมด คืนแรกผ่านไปแทบสลบ จนเข้าใจเลยว่ากว่าจะเลี้ยงลูกคนนึงให้โตขึ้นมาได้มันลำบากขนาดไหน มัมมี้กับป่าป๊าได้นอนกันแค่ 1 ชั่วโมงเท่านั้นเอง

ทีแรกคิดว่าหนูเลี้ยงยาก แต่ที่ยากหนะไม่ใช่เลี้ยงหนูหรอกจ๊ะ มันเป็นเพราะมัมมี้กับป่าป๊ายังไม่คุ้นเคยกับหนู ยังไม่เข้าใจว่าที่หนูร้องไห้โยเยนั้นหนูต้องการจะสื่อสารอะไรกับเรา คำจำกัดความว่าเด็กคนไหนเลี้ยงง่ายเลี้ยงยากมันก็ขึ้นอยู่กับพ่อแม่ว่าจะคิดว่าลูกตัวเองเป็นยังไง มีบรรทัดฐานยังไง เอาไปเปรียบเทียบกับอะไร

ผ่านไปสัก 3-4 วัน มัมมี้กับป่าป๊าก็เริ่มปรับตัวให้คุ้นเคยกับหนูได้ ลูกแม่เลี้ยงง่ายจะตายไป


  • หนูนอนดิ้นค่า หนูชอบนอนท่ากบไชโย ชูจุกกุแร้สองข้าง เพราะหนูขี้เมื่อย
  • หนูหม่ำๆ เก่งด้วยค่า จะร้องไห้จ้าเสียงดังเชียว เวลาที่หนูหิว
  • เวลาอึกับฉี่จะไม่ได้ร้องดังเท่ากับหิวนะคะ
  • เสียงร้องของหนูเวลาหิวกับเวลาอื่นๆ ก็จะไม่เหมือนกันค่า
  • เวลาหิว หนูจะส่ายหน้าหาเต้ามัมมี้เป็นพัดลม ส่ายไปมาใหญ่พร้อมกับอ้าปากงับๆ
  • ถ้าหนูอิ่มแล้ว มัมมี้กับป่าป๊าเอานิ้วแตะๆ ปากหนู หนูก็จะเม้มปากแน่นมากๆ บอกให้รู้ว่าน้องเกรซอิ่มแล้วน๊า หนูจะนอนแล้วค่า
  • เวลาหนูอึ หนูชอบทำหน้าทำตาไม่รู้เรื่อง ทำหน้านิ่งๆ ตาใสๆ แล้วก็ทำปากจู๋ๆ
  • หนูตดเสียงดังมาก ตดหนูมักจะมาพร้อมกับอึอึ๊หนู เวลาอุ้มหนูอยู่จะรู้สึกได้เลย อึของหนูเป็นสีเหลืองทองผ่องอำไพจ๊ะ

อิ่มแล้วก็นอนหลับสบาย...แบบเนี่ย

From The Best New Year Gift Ever

No comments:

Post a Comment