Last month

ในที่สุดเราก็มาถึงโค้งสุดท้าย เดือนท้ายสุดแล้วนะจ๊ะน้องเกรซ ...

เมื่อวานมัมมี้ไปหาคุณหมอตรวจอีกรอบ คราวนี้อายุครรภ์ได้ 37W4D แล้วจ้า ตามสถิติของคนท้องแรก 80% จะคลอดช่วงอายุครรภ์ 38-39 W ในขณะที่ 10% คลอดตอน 37W และอีก 10% คลอดตอน 40W จ๊ะ

ป่าป๊ากับมัมมี้ก็ลุ้นๆ กันอยู่ว่าหนูจะออกมาวันไหนกันน๊า คุณหมอบอกว่ามีโอกาสสูงที่หนูจะคลอดช่วงปลายปี/ต้นปีจ๊ะ ก็ต้องรอดูกันต่อไปน๊า แต่เราสองคนก็ตื่นเต้นกันเรื่อยๆ แล้วจ้า นั่งนับวันถอยหลังรอต้อนรับน้องเกรซเป็นสมาชิกใหม่ของบ้านเราอยู่นะค๊า

ไป รพ เมื่อวาน คุณหมอให้มัมมี้ไปนอนติดกราฟ เพื่อประเมินผลการเต้นของหัวใจน้องเกรซและการบีบตัวของมดลูกที่ซ้อมคลอดอยู่ประมาณ 30 นาทีจ๊ะ คุณพยาบาลบอกว่าหัวใจเด็กทารกตามปกติทั่วไปจะเต้นอยู่ที่ 120-160 ครั้งต่อนาที ของน้องเกรซก็เฉลี่ยอยู่ราวๆ 150 ครั้งจ๊ะ ยกเว้นตอนที่หนูดิ้นก็จะเต้นแรงขึ้น มดลูกมัมมี้บีบตัวทั้งหมด 2 ครั้ง คุณหมอบอกว่ายังเป็นการซ้อมเจ็บเตือนอยู่ ยังไม่คลอดภายใน 1-2 วันนี้แน่ๆ

ชั่งนน. มัมมี้ลดลงจากอาทิตย์ที่แล้ว 55.9 เหลือ 55.2 กิโล ทีแรกมัมมี้ก็กลุ้มใจกลัวว่าหนูจะ นน ไม่ขึ้น ตัวเล็ก แต่พอคุณหมอตรวจท้อง คุณหมอบอกว่าท้องมัมมี้ใหญ่ขึ้นตั้งเยอะภายใน 1 อาทิตย์ ประมาณ นน น้องเกรซคร่าวๆ ตอนนี้หนูหนักราวๆ 2.8-2.9 กิโล แล้วจ๊ะลูก คุณหมอบอกว่าตอนคลอดหนูน่าจะหนักราวๆ 3 กิโลได้จ๊ะ

*สรุป*
นน. มัมมี้ขึ้นมา 12 กิโล
นน. น้องเกรซ 2.8-2.9 กิโล
นน. ป่าป๊าขึ้นมา 5 กิโล -> ไม่ได้เกี่ยวกันเล้ย แต่ป่าป๊าอ้วน กินจุ อ้างว่าแพ้ท้องแทนมัมมี้อ่า

เราสองคนตัดสินใจเก็บ Stem Cell จากสายสะดือให้หนูตอนหนูคลอดด้วยนะจ๊ะ แพงเอาเรื่องทีเดียวเชียวละ ตอนนี้ Stem Cell รักษาโรคต่างๆ ได้ยังไม่มาก ในอนาคตเราก็ยังไม่รู้ว่าจะรักษาเพิ่มได้อีกมากน้อยแค่ไหน ถ้าหนูไม่ต้องใช้มันก็จะดี แปลว่าหนูแข็งแรง ไม่เจ็บป่วย เป็นโรคร้ายอะไร แต่ที่มัมมี้ตัดสินใจเก็บให้หนูเพราะมัมมี้ไม่อยากมานั่งเสียใจทีหลัง ว่า..."รู้อย่างนี้ ทำไมเราไม่เก็บ" เหตุผลของมัมมี้มีแค่นี้เองจ๊ะ ส่วนป่าป๊าคงตามใจมัมมี้ แล้วก็ล่าสุดเราดูข่าวกัน Stem Cell มันรักษาคนที่เป็นอัมพาตได้ด้วย มันก็คล้ายๆ กับการซื้อประกันสุขภาพให้น้องเกรซหนะจ๊ะ เราสองคนตัดสินใจจ่ายแบบครั้งเดียวตลอดชีพ 94,000 บาท เก็บ 20 ปี จากนั้นก็ไม่มีค่าใช้จ่ายแล้วจ๊ะ

ตกเย็นป่าป๊ากับมัมมี้ก็พาหนูไปหม่ำๆ ทิ้งทวนที่โออิชิบุฟเฟ่ต์ กับครอบครัวลุงกันต์จ้า มัมมี้โซ้ยไปเต็มคราบ จนอิ่มเกิน ท้องแทบแตกหนะ อิ่มจนลุกไม่ขึ้นเลย จบมื้อนี้แล้ว มัมมี้ตั้งใจว่าจะไม่ออกไปไหนอีกแล้วนอกจากไป รพ. หาคุณหมอ มัมมี้ต้องนอนพักเยอะๆ เตรียมตัวต้อนรับน้องเกรซจ้า

See you soon, honey : )