แต่...พอผ่านไปอีกไม่กี่วันวันมัมมี้มีเลือดออกสีน้ำตาลจางๆ นิ๊ดนึง ตอนนั้นตกใจมากๆ กลัวว่าหนูจะไม่อยู่แล้ว รีบโทรหาป่าป๊า (ป่าป๊ายังอยู่พัทยา) โทรหาคุณหมออีกคนที่มัมมี้เพิ่งไปหามา คุณหมอบอกว่าให้กลับบ้านนอนพักแล้วรอดูอาการ มัมมี้ก็รีบขับรถกลับบ้านตั้งแต่บ่าย 3 เลย แล้วก็รีบนอนพักเยอะๆ เลือดก็ไม่ได้ออกมาอีก แต่ป่าป๊าหนูไม่สบายใจที่หมอไม่นัดเข้าไปตรวจ รีบโทรหาเพื่อนๆ ถามหาหมอที่เก่งๆ ดูแลดีๆ ตอนนั้นมัมมี้หม่ำข้าวเสร็จแล้ว ก็เพลียๆ รีบนอนแต่หัวค่ำ ป่าป๊าโทรมาหาตอน 2 ทุ่มกว่าๆ กับทาง รพ.สมิติเวชศรีนครินทร์โทรมาก็ไม่ได้ยิน ตื่นมาถึงได้รู้ว่าป่าป๊าโทรไปทำนัดแทรกคุณหมอมฆวันที่รพ.นี้ให้เสร็จสรรพ (ต้องเป็นคิวแทรกเพราะคุณหมอคนไข้เยอะมากๆ จ้า) นัดไปวันเสาร์วันรุ่งขึ้นเลยแต่เช้า คืนนั้นพอป่าป๊าเคลียร์งานเสร็จก็รีบนั่งรถทัวร์เข้ามาหามัมมี้ที่ กทม. กว่าจะถึงบ้านก็เที่ยงคืนกว่าๆ แล้ว
เช้าปุ๊บเราก็รีบไป รพ. ทันที รอคุณหมอประมาณชั่วโมงกว่าๆ ได้ คุณหมอน่ารักและใจดีมากๆ เลยจ้า สรุปคือ มัมมี้มีภาวะแท้งคุกคาม คุณหมอให้หยุดงานนอนอยู่บ้านเฉยๆ 1 อาทิตย์ และต้องมาฉีดยากันแท้งที่ รพ. ทุกๆ อาทิตย์ๆ ละ 1 เข็ม และห้ามมัมมี้ขับรถเอง จนกว่าจะครบ 14 สัปดาห์
พอ 1 อาทิตย์ผ่านไป ทีนี้คุณตาหนูก็ต้องคอยเป็นสารถี รับ-ส่ง มัมมี้ เช้า-เย็น มัมมี้เริ่มมีอาการแพ้ท้องหนูแล้วช่วงนี้ เริ่มจากนั่งรถก็จะเมารถมากกก เวียนหัว อยากจะอาเจียนทุกครั้ง ต้องนั่งไปดมยาดมไป มาทำงานนั่งดูคอมพิวเตอร์นานๆ ก็ไม่ได้ เวียนหัว อยากจะอาเจียน กินอะไรไม่ค่อยลง สุดท้ายมัมมี้เลยขอลาพักงาน leave without pay ไป 1 เดือนเต็มจ้า (2 มิ.ย.- 1 ก.ค.) เพื่อที่จะได้พักผ่อนเต็มที่และมั่นใจว่าหนูแข็งแรงดี
No comments:
Post a Comment