Friday 8 July 2011

Grace@1.5yrs


เจื้อยแจ้ว

นับวันๆ น้องเกรซจะพูดเยอะพูดเก่งขึ้นเรื่อยๆ รู้จักผสมคำ พูดเป็นวลีและเริ่มพูดเป็นประโยค ชอบแอบฟังคนคุยกันแล้วก็พูดตาม ล่าสุดตอนป่าป๊าป้อนข้าวหนู หนูชอบกินเก๋ากี้เม็ดแดงๆ มาก ป่าป๊าตุ๋นไก่ใส่เก๋ากี้ให้หนูกิน น้องเกรซบอก "more" บ้าง พูด "(เอา) อีก" บ้าง พอป่าป๊าป้อนไม่ทันใจ นี่เลย...มาเป็นประโยค "ป่าป๊า...เอากี้อีก" 555

เวลาป่าป๊าคุยโทรศัพท์ก็เหมือนกัน น้องเกรซชอบแอบฟังแล้วพูดตาม เวลาป่าป๊าคุยงาน หนูก็พูดตาม "คับพี่ คับพี่" ทะเล้นจริงๆ แค่นั้นยังไม่พอ เวลากล่อมน้องเกรซนอนแล้วหนูไม่ยอมนอน มัมมี้ก็แกล้งทำเป็นหลับก่อน ทำเสียงกรน...คร่อกฟี้ๆ น้องเกรซได้ยินมัมมี้ทำเสียงแบบนี้ก็ทะเล้นมาช่วยต่อคำท้ายให้

มัมมี้: คร่อกกก
น้องเกรซ: ฟี้....

รู้จักบอก "รัก" คนโน้นคนนี้เวลาถูกถาม "คิดถึง" ก็รู้จักนะ รู้มากจริงๆ แหละ หลายๆ คำเลยไม่ได้สอนแต่หนูอาศัยลักจำลักฟังเอา เห็นมัมมี้เตรียมส้มไว้ให้ยังไม่ได้ปอก หนูบอก "หม่ำส้ม...ปอกส้ม"






บอก "ร้อน/ เย็น" ได้หมด เวลาให้กินข้าวกินน้ำแล้วมันร้อนมันเย็นก็จะพูดตลอดบางครั้งทำอะไรก็ชอบที่จะพากย์สิ่งที่ตัวเองทำ เช่น นั่ง/ ทำของหล่นก็บอก "หล่น"  ตอนที่อาบน้ำเสร็จจับหนูห่อผ้าเช็ดตัวออกมาจากห้องน้ำ หนูก็บอก "หนาว" เวลาที่ถือของหนักๆ เช่น หนังสือ หรือกระเป๋าที่ใบใหญ่ตัวเอง ก็จะถือไปพูดไป "ไหว ไหว" พูดได้เยอะแยะ รู้มากจริงๆ


พฤติกรรมที่เห็นได้ชัดอีกอย่างคือ ชอบสังคม ไม่กลัวคนแปลกหน้า ออกไปข้างนอกนั่งกินข้าว ก็ชอบมองชาวบ้าน เรียกเค้า "พี่ๆ" แต่พอเค้าจะเข้ามาเล่นด้วยจริงๆ ก็ดันเขินซะงั้น พาไปเรียน Gymboree ก็เดินซะทั่วห้อง ไปมองแม่ๆ คนอื่น เด็กคนอื่นว่าเค้าทำอะไรกัน พาไปหาป้าหมอ ป้าหมอชมว่าหนูฉลาด พัฒนาการหนูดีมากๆ ดีกว่าเด็กที่โตกว่าหนูบางคนด้วยซ้ำ เสียอย่างเดียวตัวเล็กไปหน่อย



และยังคงชอบออกไปเที่ยวนอกบ้านเหมือนเดิม เห็นหนังสือเห็นรูปภาพสัตว์ต่างๆ ก็จะบอกว่า "ไป" อยากให้พาไปเที่ยวสวนสัตว์อีก พูดไม่พูดเปล่าเดินร้องหารองเท้าตัวเองจะใส่ออกข้างนอกทันทีทั้งๆ ที่มืดแล้ว บางทีเห็นกระเป๋ามัมมี้วางอยู่ก็เดินลากกระเป๋าจะให้พาออกไปข้างนอกบ้างละ ได้ออกจากบ้านละก็หน้าบานทันที


**********************************

รักสวยรักงามเป็นที่สุด

ก็หนูเป็นผู้หญิงนี่เนอะ เรื่องรักสวยรักงามเป็นเรื่องธรรมด๊าธรรมดา ส่วนนึงคงดูจากมัมมี้ด้วย ชอบมายืนมองมัมมี้แต่งตัวหน้ากระจก บางครั้งมัมมี้ใส่เสื้อผ้าให้หนูเสร็จก็จะพาหนูไปส่องกระจกให้หนูดูว่าหนูน่ารักแค่ไหน แต่ก่อนตอนเล็กๆ น้องเกรซไม่ชอบให้ติดกิ๊บบนผมเลย แต่เดี๋ยวนี้เวลาไปบ้านหย่าย๊าแล้วเห็นกิ๊บเจ่เจ๊วางอยู่ก็จะต้องบอก "แม่...ใส่" (มัมมี้ต้องคอยแก้ว่า 'ติด' ไม่ใช่ 'ใส่') แล้วก็ชอบส่องกระจกเป็นที่สุด ชอบทำท่าน่ารักด้วย แบบว่า...เอียงคอข้างนึงแล้วยิ้มหวานซ้าาา ไปเล่นสติ๊กเกอร์กับเจ่เจ๊ก็เอาสติ๊กเกอร์มาติดแก้มตัวเองซะงั้น เรื่องถ่ายรูปกับหนูก็อีกเรื่องนึง หนูคงโดนมัมมี้ถ่ายรูปบ่อยจนชิน เดี๋ยวนี้พอเห็นกล้องทำหน้ายิ้มหวาน ฉีกยิ้มแยกเขี้ยวให้เสร็จสรรพ ช่างรู้งานดีจิ๊งจริง




**********************************

Shall We Dance

มัมมี้สอนให้เต้นกระทืบเท้าแล้วก็หมุนตัว หนูเลยติดมา ชอบเต้นๆ หมุนๆ มาก เต้นไปยิ้มไป 555


**********************************

That...Hat

ปกติน้องเกรซจะเป็นเด็กขี้รำคาญมากๆ ไม่ชอบให้ใครมายุ่งกับหัว ผม หน้าตัวเอง ใส่หมวกใส่ที่คาดผมติดกิ๊บสวยๆ เนี่ยหมดสิทธิ์ เดี๋ยวนี้ยังดีขึ้นมาหน่อยยอมให้ติดกิ๊บได้ ชอบ เพราะเห็นเจ่เจ๊ติดก็อยากติดตาม ติดให้แล้วหนูก็จะเดินไปส่องกระจก เอียงคอมอง ทำหน้าสวย

แต่ใส่หมวกเนี่ยยังขี้รำคาญไม่ชอบเหมือนเดิม มัมมี้ซื้อหนังสือชุด Sight Words Reading ให้หนู 1 เซต นานแล้ว (ซื้อเก็บไว้ก่อน กลัวของหมดและกลัวลืม) มันเป็นหนังสือหัดอ่านสำหรับเด็ก ล่าสุดหยิบมาอ่านให้หนูฟังเล่น น้องเกรซชอบแฮะ เดินถือไปมาทั้งกล่องเลย มีอยู่เล่มนึงพูดถึงเรื่องคุณยายใส่หมวก หนูชอบให้อ่านให้ฟัง ชอบเล่มนี้เป็นพิเศษ อ่านไปอ่านมา มัมมี้นึกขึ้นได้ว่าที่บ้านก็มีหมวกปีกกว้างๆ เหมือนที่ยายใส่ในหนังสือเลย ลองหยิบมาให้หนูใส่ดูหลังอ่านจบ หนูยอมให้ใส่แต่โดยดี (คงจะอินกับเรื่องที่เพิ่งอ่านให้ฟัง) ใส่แล้วก็เดินไปส่องกระจก มีเวลาให้มัมมี้หยิบกล้องขึ้นมาแชะภาพเก็บไว้ได้ 555


**********************************


เด็กขึ้อ้อน

เดือนนี้ป่่าป๊าต้องไปทำงานที่อุดรเราเลยไปอยู่บ้านยายจ๋าที่กรุงเทพกันหลายวัน หนูติดยายจ๋ามากๆ คงเพราะยายจ๋าเล่นกับหนูสนุก ถูกใจหนู ยายพูดอะไรนิดเดียวหนูก็ขำกลิ้ง หัวเราะก๊ากๆ เสียงดังลั่น มัมมี้พาหนูไปหม่ำข้าวกับเพื่อนๆ ยายจ๋าก็ไปด้วย หม่ำข้าวเสร็จ ไปเดินช้อปปิ้งต่ออีกนิด หนูไม่ยอมให้มัมมี้อุ้มแฮะ (ทั้งที่ปกติติดให้มัมมี้อุ้มอย่างกับอะไรดี) ร้องบอก "ยายๆ อุ้ม" ยายบอกว่าอุ้มลูกจิ้งโจ้ ติดยายหนึบหนับ วันรุ่งขึ้นยายบ่นปวดแขนปวดหลังเลย 555 นอกจากจะชอบเล่นกับยายแล้ว พอถึงบ้านยาย น้องเกรซก็จะเรียกหา ก๋ง ด้วยเหมือนกัน วันๆ ตะโกนเรียก ยาย ยาย ก๋ง ก๋ง ดังลั่นบ้าน เล่นเอาลืมป่าป๊ามัมมี้ไปเลย

ตกกลางคืนก่อนนอน ยายเข้ามาหาหนู พอยายออกไป น้องเกรซไปยอมนอน ร้องไห้เสียอกเสียใจ น้ำหูน้ำตาไหล ร้องเรียก ยาย ยาย ยาย มัมมี้ต้องปลอบตั้งนานกว่าหนูจะสงบได้

พอเรากลับมาพัทยากันได้ไม่นาน ยายจ๋ากับก๋งก็มาเยี่ยมหนู ยายบอกว่า เที่ยวนี้หนูไปนอนบ้านยายหลายวัน พอน้องเกรซกลับไป บ้านเงี๊ยบเงียบ ยายคิดถึงหนู พอยายมาหานะ มัมมี้ป้อนข้าวหนูอยู่ดีๆ หนูก็บอกว่า "ยาย...ป้อน" มัมมี้ป้อนไม่ยอมกินด้วยนะ พอยายป้อนละก็ อ้าปากกว้างรอเชียว พอถึงตอนป้อนนมหนูก็เหมือนกัน ไม่ยอมให้มัมมี้ป้อน ต้องให้ยายป้อนถึงจะยอมหม่ำๆ ขี้อ้อนซะจริงเชียว

กินข้าวกินนมเสร็จ หนูก็มานั่งร้อยลูกปัดทำสร้อยสวยๆ ให้ยายจ๋าใส่


ร้อยลูกปัดให้ยายไม่พอ ยังทำสร้อยให้มัมมี้และป่าป๊าอีกด้วยน๊า ทำเสร็จพี่เลี้ยงเอามาคล้องคอให้หนูเส้นนึง คล้องคอแล้วก็ต้องเดินไปส่องกระจกด้วยนะ ต้องดูว่าสวยมั๊ย เหลืออีกเส้นนึงหนูเดินเอามาให้มัมมี้ใส่คอ พอมัมมี้ถอดก็เอาไปให้ป่าป๊าใส่ แล้วก็เรียกป่าป๊าไปส่องกระจกด้วยกัน 555


เรื่องเรียกให้ป่าป๊า มัมมี้อุ้ม เนี่ย หนูทำทุกวัน วันละหลายครั้ง ขี้อ้อนสุด "ป่าป๊า...อุ้ม/ มัมมี้...อุ้ม" เวลานอนด้วยกันตอนกลางคืนก็เหมือนกัน เดี๋ยวนี้ชอบมานอนซุกมัมมี้ บางทีตื่นมากลางดึก ลุกขึ้นมานั่ง แล้วก็หมุนตัวหนึ่งตลบกลับมานอนซุกๆ ทับๆ แขนมัมมี้ใหม่ ชอบให้มัมมี้นอนกอด ขี้อ้อนแบบนี้ยายจ๋าชอบบอกว่า ป่าป๊าหลงแย่เลย

**********************************

ลอดท้องช้าง

ตอนที่อยู่บ้านยายจ๋า ป่าป๊ากลับมาจากอุดรแล้ว น้องเกรซก็เดินไปเดินมาอยู่ในห้องนั่งเล่น ป่าป๊ายืนอยู่ดีๆ ไม่รู้ยืนอีท่าไหน คงจะกางขาออกนิดๆ น้องเกรซนึกไงไม่รู้ คิดว่าป่าป๊าเป็นช้างตัวใหญ่ แล้วหนูอยากลอดท้องช้างขึ้นมารึเปล่าเนี่ย อยู่ดีๆ ก็มาคลานลอดขาป่าป๊าซะงั้น เล่นแบบนี้อยู่ตั้งหลายรอบ แต่มัมมี้วิ่งไปเอากล้องวีดีโอมาถ่ายไม่ทัน

**********************************

Montessori ฉบับมัมมี้

- หัดเทน้ำ -

หนึ่งในกิจกรรมของ Montessori ที่มัมมี้คิดว่าเด็กเล็กอย่างหนูน่าจะทำได้ก็คือ การเทสิ่งของ สำหรับผู้ใหญ่มองว่าเป็นเรื่องง่ายๆ แต่เด็กเล็กๆ อย่างน้องเกรซต้องใช้ความพยายามอย่างมาก ใช้ทั้งสมาธิ ประสานเรื่องของการใช้มือและตาให้สัมพันธ์กัน

ซึ่งมัมมี้ก็ apply เอา โดยเริ่มจากให้หนูเทน้ำจากขวดน้ำลงชามใบโตๆ ตอนที่อาบน้ำให้หนูก่อน จากนั้นก็ไปหาซื้อบัวรดน้ำอันจิ๋วๆ ที่หนูถือเองได้มาให้หนูหัดรดน้ำต้นไม้ หนูชอบมากก


- ล้างมือ แปรงฟัน หวีผม -

ทักษะต่างๆ เหล่านี้ Montessori มองว่าเป็นทักษะพื้นฐานทางด้านชีวิต (1 ใน 5 ทักษะ) ที่หนูควรจะหัดทำเองได้ เรื่องการล้างมือ ไม่มีปัญหา ป่าป๊าสอนน้องเกรซล้างมือ ถูสบู่ เช็ดมือ เป็นมาได้พักใหญ่ๆ แล้ว เวลาที่พาหนูไปล้างมือหลังกินข้าวเสร็จ หนูก็จะชี้บอก "soap soap" ขอล้างสบู่ด้วยตลอด คงเหลือปรับในเรื่องทำให้เป็นกิจวัตร หัดให้เป็นนิสัยทุกครั้งเท่านั้นเอง

เรื่องการแปรงฟัน คุณหมอฟันเคยบอกว่าเด็กเล็กยังแปรงฟันเองไม่ได้หรอก จะแปรงเองได้ก็ต่อเมื่อแต่งตัวเอง ใส่เสื้อผ้าเองได้ มัมมี้คิดว่าอีกไม่นานน้องเกรซคงจะแปรงฟันเองได้แล้ว (แปรงอย่างถูกวิธีด้วย) เพราะตอนนี้หนูเริ่มใส่กางเกงเองได้ใส่ขา 2 ข้างได้ถูก ดึงขึ้นมาเองได้ แต่ยังดึงขึ้นไม่สุดถึงเอว เสื้อก็เหมือนกัน มัมมี้แค่เอาเสื้อมาสวมหัวให้ ที่เหลือหนูสอดแขน 2 ข้างใส่เองได้คล่องแล้ว

ทีนี้เวลาแปรงฟันมัมมี้จะพาหนูไปนั่งขอบอ่างล้างหน้า ให้หนูส่องกระจกแล้วมัมมี้แปรงฟันมัมมี้เองให้หนูดูก่อนรอบนึง แล้วให้น้องเกรซถือแปรงอันนึงแปรงตาม มัมมี้ถือแปรงน้องเกรซอีกอันช่วยแปรงด้วย วิธีนี้ได้ผลดี จากแต่ก่อนที่แปรงฟันให้หนูบนเตียงบ้าง แปรงไม่เป็นที่เป็นทางบ้าง จะแปรงให้ที ก็ต้องวิ่งไล่จับกันละ เพราะหนูไม่ยอม อยากจะแปรงเอง แปรงเองก็จิ้มผิดบ้างถูกบ้าง เอาแปรงไปกัดบ้างละ พอเปลี่ยนมาแปรงในห้องน้ำหน้ากระจก ให้ดูมัมมี้เป็นตัวอย่างก่อน หนูส่องกระจกแปรงตาม หนูก็ไม่ขัดขืนร้องโวยวายอย่างแต่ก่อน แถมมัมมี้มีตัวช่วยเป็นตุ๊กตายางพี่เสือให้หนูเล่นด้วย วันดีคืนดีน้องเกรซก็อยากจะแปรงฟันให้พี่เสือด้วยซะงั้น

หวีผมเนี่ยยังหวีถูกบ้างผิดบ้าง ถือหวีผิดด้านเอาด้านที่ไม่ใช่แปรงไปหวีบ้างละ คงต้องค่อยๆ หัดกันไปเนอะ

- เรียนรู้เรื่องสี -

ตั้งใจจะสอนเรื่องสีน้องเกรซมาหลายเดือนแล้ว จริงๆ ก็เริ่มสอนไปแล้วละ แต่ไม่ได้ทำสม่ำเสมอและเป็นเรื่องเป็นราว ได้แค่เวลาหนูเล่นอะไรหรือเห็นสิ่งของต่างๆ สีอะไรมัมมี้ก็จะคอยบอกไปเรื่อยๆ

27/06/2554

เปิดๆ ตำรา Montessori ดูๆ แล้วคิดว่าจะสอนเรื่องสีหนูจริงจังแล้วละ เค้าให้เริ่มสอนจากแม่สีหลัก 3 สีก่อน คือ แดง เหลือง น้ำเงิน พักหลังนี้มัมมี้ห่างหายจากการสอนการเล่นกับหนูเป็นกิจวัตรตามตารางที่เคยเซตไว้เพราะมัมมี้ขี้เกียจจจ.... คราวนี้พลังฮึดกลับมาใหม่ นั่งเซตตารางให้หนูใหม่ว่าจะสอนอะไรหนูบ้างช่วงนี้ ดูแล้วก็ไปหาอุปกรณ์ตามที่หนังสือเค้าแนะนำ ไปซื้อกระดาษแข็งมา 3 สี นั่งตัดเสร็จเรียบร้อย เริ่มสอนหนูวันนี้วันแรก ตอนมัมมี้นั่งวัดนั่งตัดกระดาษ น้องเกรซก็มาวนเวียนดูอยู่ใกล้ๆ ไม่ยอมไปนั่งอ่านหนังสือกับพี่ช้อย (พี่เลี้ยงหนู) ด้วยความอยากรู้อยากเห็นของหนู ทำไปทำมาหนูก็มานั่งทับบนกระดาษที่มัมมี้กำลังวัดกำลังตัดเอาซะเลย กลัวมัมมี้ไม่ให้หนูเล่นหรือไงน๊า....


ทำเสร็จหน้าตาออกมาแบบนี้จ้าาา มัมมี้เล่นให้หนูดูก่อน จับคู่สีแต่ละสี พอให้น้องเกรซทำตาม 555 มั่วค่าาา จับคู่ถูกแค่สีเหลืองสีเดียว (แบบฟลุ๊คๆ) ไม่เป็นไร มัมมี้คิดว่าให้เวลาหนูไม่เกิน 1 เดือน 3 สีนี้ก็น่าจะรู้จักแล้วละ จับคู่สีเสร็จ มัมมี้มองๆ หาของเล่นอย่างอื่นที่มี 3 สีนี้มาใส่ในตะกร้าให้หนูลองจับคู่กับกระดาษแข็งทั้ง 3 สีเป็นการเล่นต่อยอดอีกรอบนึง ทบทวนๆ ช่วงนี้คงต้องเน้นสอนสี 3 สีนี้ให้หนูเป็นหลักเอาให้คล่องก่อน แล้วค่อยสอนสีอื่นๆ ต่อไป เพราะแต่ก่อนมัมมี้สอนไปเรื่อยเปื่อยไม่ได้เจาะจง

**********************************

PeeKaBoo

ชอบเล่นตั้งแต่เล็กจนโตเลยยแฮะ โตขึ้นมาการเล่นก็ advance ตามไปด้วย แต่ก่อนเล็กๆ แค่เอาผ้าห่มตัวเองปิดหน้า เดี๋ยวนี้เข้าไปซ่อนหลังผ้าม่านซะเลย สะใจดีใช่มั๊ยจ๊ะ


แถมป่าป๊ายังมาชวนหนูเล่นมุดผ้าห่มผืนใหญ่อีก อันนี้มัมมี้ขอบายเลยละเพราะหายใจไม่ออก แต่น้องเกรซกลับชอบมากๆ แรกๆ ก็มุดเอาแต่หัวเข้าไปใต้ผ้าห่ม เล่นไปเล่นมามุดหายไปทั้งตัว กลายเป็นกิจกรรมที่ต้องเล่นก่อนนอนทุกครั้ง เล่นเท่าไหร่ก็ไม่รู้จักเบื่อ พอจะให้นอนก็มีการร้องไห้เสียน้ำตาไปหลายตุ่มทีเดียวเพราะจะเล่นไม่ยอมเลิก


**********************************

หม่ำๆ... more more... bye bye

เรื่องกินเนี่ยเรื่องใหญ่ น้องเกรซเป็นเด็กกินยากมากๆๆๆ เห็นเด็กคนอื่นเค้ากินง๊ายง่ายแล้วอิจฉาจริงๆ ถึงเวลากินข้าวของหนูทีไร มัมมี้จะมีอาการเครียดกำเริบทู๊กกที จนหลังๆ ทำใจเริ่มปล่อยวางได้บ้างแล้ว หนูอยากกินแค่ไหนก็แค่นั้น ไม่ฝืนไม่บังคับ กลายเป็นว่าดีขึ้นแฮะ เหมือนหนูจะกินได้เยอะขึ้น ทุกวันนี้ตักๆ ใส่จานให้หนู แล้วหนูก็ใช้ช้อนบ้าง ใช้มือบ้างหยิบกินเอง พอได้กินเอง เลือกเอง คงรู้สึกว่าไม่โดนบังคับ เลยกินได้เยอะขึ้น มีอยู่ช่วงนึงถึงเวลากินข้าว กว่าจะจับหนูนั่งเก้าอี้กินข้าวได้ต้องหลอกล่อน่าดู

เดี๋ยวนี้พอถึงเวลากินข้าว พอถามว่าหม่ำมั๊ย น้องเกรซตอบทันที "หม่ำ" มัมมี้อุ้มไปนั่งเก้าอื้ใส่เข็มขัดใส่ถาดกินข้าว ไม่มีโวยวาย น่ารักมาก อันไหนชอบกินก็บอก "more more" พออิ่มก็บอก "อิ่ม" ซึ่งหลายๆ ครั้งกินไปคำเดียวก็บอก อิ่ม แล้ว :) ก็ต้องหลอกล่อให้กินต่อ พอเริ่มเบื่อไม่เอาจริงๆ ละ ก็จะบอก "bye bye" ดีขึ้นกว่าแต่ก่อนที่เวลาเบื่อไม่อยากกินจะโยนทิ้งเลย ทั้งช้อน จาน อาหาร แสดงว่าที่ป่าป๊าสอนได้ผลดีทีเดียว ป่าป๊าจะคอยสอนให้หนูใจเย็นๆ เวลาที่หนูเริ่มวีณ ไม่อยากกิน ให้บอกบ๊ายบาย แล้วส่งให้ป่าป๊า ป่าป๊าเนี่ยเก่งกว่ามัมมี้ ใจเย็นกว่า ป้อนข้าวหนูได้ดีกว่าเยอะเลย

ไปกินข้าวนอกบ้านก็จะชอบที่จะดูเมนูแล้วชี้ "เอาอันนี้ อันนี้" เดี๋ยวง่ายขึ้นเยอะตักๆ ใส่จานเด็กให้หนู แล้วหนูก็ตักกินเองบ้าง หยิบเข้าปากบ้าง มีต้องคอยป้อนตามนิดหน่อย ทำให้ป่าป๊ากับมัมมี้มีเวลาส่วนตัวกินข้าวของตัวเองได้มากขึ้น ไม่เหนื่อยเหมือนแต่ก่อน และคงเป็นเพราะหนูตัวสูงขึ้นด้วยมั๊ง แต่ก่อนเวลานั่งเก้าอี้เด็กนอกบ้าน หนูจะไม่ชอบนั่งแต่จะชอบยืนขึ้นมาบ้าง จะปีนขึ้นโต๊ะบ้าง เดี๋ยวนี้นั่งกินดีกินเรียบร้อย มีแค่หมุนซ้ายหมุนขวาหันหน้าหันหลังเท่านั้นเอง


กินเสร็จก็ไม่รู้เป็นไรแฮะชอบมาก เช็ดโต๊ะ เนี่ย



ช่วงปลายๆ เดือนจะย่างเข้าขวบครึ่ง น้องเกรซเริ่มกลับมากินได้ดีขึ้นละ สงสัยก่อนหน้านี้คงเจ็บเหงือกฟันจะขึ้น ตอนนี้เห็นเป็นตุ่มๆ ตอๆ ขึ้นมาอีกทั้งหมด 4 ซี่แล้ว จากเดิมมีอยู่ 12 ซี่ ก็จะกลายเป็น 16 ซี่ในไม่ช้า

**********************************

สก๊อย

ป่าป๊าซื้อกระโถนมาให้หนูหัดนั่งตั้งนานแล้วแต่เราก็ยังไม่ได้ให้หนูเลิกผ้าอ้อมสักที ตอนที่ซื้อป่าป๊าก็เลือกอันที่มันมีกรุ๊งกริ๊งให้หมุนๆ เล่นได้ หนูก็เลยชอบเอามานั่งเล่น ขี่มอเตอร์ไซต์ ปรื้นๆ  อีตอนที่หนู poop poop จริงๆ หนูดันไม่ยอมนั่งซะนี่ มัมมี้รีบอุ้มมาให้หัดนั่ง รีบถอยเพริ์สๆ ออก หนูก็ดันยืนเบ่งอึ๊แทนซ้าาา


**********************************

การสร้างวินัยเชิงบวก

มัมมี้ได้ไปฟังบรรยายเรื่อง "การสร้างวินัยเชิงบวกให้ลูก" ของครูใหม่และครูหม่อม ที่มัมมี้ติดตามอ่านจากเว็บไซต์และหนังสือ ได้ความรู้ดีมากๆ คุณครูน่ารักมาก ใจดีตอบคำถามให้อย่างไม่มีเหน็ดเหนื่อย มัมมี้ถามเรื่องของน้องเกรซหลายๆ เรื่อง ได้นำมาใช้ได้ผลดีทีเดียว เช่น

เวลาที่ให้หนูเล่นอะไรแล้วต้องเลิกเล่นไปทำอย่างอื่นแทน ถ้าหนูเล่นติดลมหนูก็จะไม่ยอมเลิกจะงอแงร้องไห้ถ้าต้องเลิกเล่น มัมมี้ก็นำหลักการที่คุณครูแนะนำมาใช้กับหนูคือ "หลักการให้ทางเลือกเชิงบวก" และ "หลักการตั้งเวลา" ซึ่งหลักการตั้งเวลาเหมาะสำหรับจะใช้ตอนเปลี่ยนกิจกรรม ในที่นี้หนูต้องไปอาบน้ำต่อ

น้องเกรซนั่งวาดรูประบายสีซึ่งหนูชอบมาก ปกติไม่ยอมเลิกง่ายๆ

Mommy: Grace...Do you wanna color your book for 2 or 5 mins more?
Nong Grace: .... (ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก นั่งเล่นเฉย ไม่สนใจมัมมี้เล้ยย)
Mommy: 2 or 5 mins? (ต้องถามซ้ำอยู่หลายรอบเหมือนกันกว่าจะยอมตอบ คงตอบส่งๆ ไปอย่างนั้นด้วย)
Nong Grace: 5
Mommy: Ok...you chose 5 mins. When it is 5 mins, the clock will say 'beep beep'. Then we will go up ok?
Nong Grace: Ok.

น้องเกรซเลือก 5 นาทีเสร็จ มัมมี้ทวนซ้ำว่าหนูเลือกเอง 5 นาทีนะ พอครบ 5 นาที เดี๋ยวนาฬิกาจะดัง ปี๊บๆ พูดเสร็จก็เดินไปหยิบนาฬิกามาเปิดเสียง ปี๊บๆ ให้ฟังก่อนว่าเดี๋ยวมันจะดังแบบนี้นะ แล้วก็ตั้งเวลา 5 นาที เอานาฬิกาตั้งไว้ข้างๆ น้องเกรซก็นั่งเล่นต่อไม่สนใจ

พอนาฬิกาดัง...มัมมี้ก็บอกหนูว่านาฬิกาดังแล้ว say bye bye to your book and crayon แรกๆ ทำหน้าตาตั้งท่าจะโวย (ตามรูป) ต้องบอกซ้ำก็ยอมเลิกเล่น ขึ้นไปอาบน้ำแต่โดยดี


**********************************

Can you make a super silly face?

หยิบหนังสือ "Mirror Me" เล่มเก่าที่เคยอ่านให้หนูฟังตั้งแต่ 6 เดือน มาอ่านให้หนูฟังเล่นใหม่ หนังสือจะเป็นรูปสัตว์ต่างๆ ทำหน้าตาแปลกๆ ตลกๆ และมีกระจกส่องให้หนูดูหน้าตัวเองแล้วทำตาม พออ่านถึงหน้าที่เป็นลิงชื่อ Jane ทำหน้าแลบลิ้นปริ้นตา

Mommy: Can you make a super silly face like Jane? (ถามเสร็จก็ส่องด้านที่เป็นกระจกให้น้องเกรซดู)

**********************************

Soooo Kind

พาน้องเกรซเดินเล่นในสวน เจอใยแมงมุมชี้ให้หนูดู ได้โอกาสสอนคำศัพท์หนูเพิ่มอีกคำ "spider web" เด็ดดอกเข็มสีแดงให้หนูเพราะหนูชอบ จะเอาไปให้ป่าป๊า เสร็จแล้วพาไปดูปลาหางนกยูงในโอ่ง น้องเกรซเห็นปลา ก็เกิดใจดีขึ้นมายื่นดอกไม้ให้ปลาใหญ่เลย


Wednesday 6 July 2011

Grace กับการสร้างวินัยเชิงบวก - เมื่อแย่งของเล่นกับพี่

หลังจากที่ติดตามอ่านเว็บไซต์ 101Thaikids และหนังสือเรื่อง "101 เคล็ดวิธีสร้างเด็กดีมีความสุข" ก็โชคดีได้ไปฟังสัมนาจากครูใหม่และครูหม่อมตัวเป็นๆ คุณครูน่ารักมากกก ตอบข้อซักถาม ไขข้อข้องใจหลายเรื่อง จากที่แค่อ่านแล้วก็ว่า เออ... ดีนะ ถ้าเราเอาไปใช้กับลูกได้ แต่ก็ยังไม่ได้ลงมือปฏิบัติสักที จนฟังสัมนากลับมาก็เริ่มใช้ทันที ได้ผลมากกก เลยอยากมาแชร์เผื่อจะเป็นประโยชน์กับคุณพ่อคุณแม่คนอื่นๆ

จริงๆ มีหลายๆ เหตุการณ์ที่นำการสร้างวินัยเชิงบวกไปใช้แล้วได้ผล แต่วันนี้สดๆ ร้อนๆ ประทับใจมาก ใช้ปุ๊บเห็นผลปั๊บ

** หลักการตั้งเวลา และ การให้ทางเลือกเชิงบวก**

- 6 ก.ค. 2554 -

น้องเกรซ: 1 ขวบครึ่ง
น้องจีน (เจ่เจ๊): 6 ขวบครึ่ง

พาน้องเกรซไปบ้านหย่าย๊าตอนเย็น ไปถึงเจ่เจ๊ก็อยู่ที่นั่นด้วย น้องเกรซเล่นไปเล่นมาสักพัก มัมมี้ไม่ทันมองว่าเล่นกันอีท่าไหน มีรถเด็กเล่นอยู่คันนึงเป็นของเจ่เจ๊ เห็นป่าป๊าพาหนูนั่งแล้วเข็นวนไปรอบๆ สักพักเห็นป่าป๊าอุ้มหนูหล่อกล่อเข้าไปดูหย่าย๊าทำกับข้าวในครัว เจ่เจ๊ก็นั่งรถคันนั้นเล่นไถไปไถมา ผ่านไปผ่านมา ป่าป๊าบอกว่า "อุตส่าห์อุ้มน้องเกรซมาตรงนี้แล้วเชียว เจ่เจ๊ยังตามมาเล่นใกล้ๆ อีก" มัมมี้เดาได้ทันทีว่า ต้องเกิดศึกแย่งของเล่นกันแน่ๆ

ครู่ต่อมาน้องเกรซโวยวายจะนั่งรถบ้าง มัมมี้เลยลองงัดวิชาที่เรียนมามาใช้ดู

มัมมี้: Grace...calm down. That car belongs to เจ่เจ๊. If you wanna play, you have to wait.

น้องจีน...น้องอยากเล่นบ้าง หนูแบ่งให้น้องเล่นบ้างได้มั๊ยคะ น้องจีนเล่นก่อนแล้วให้น้องเล่นต่อนะคะ หนูอยากจะเล่นต่ออีก 1 หรือ 2 นาทีดีคะ หนูเลือกเองเลยนะ

น้องจีน: เงียบไปแป๊บนึง ไม่รู้งงๆ รึเปล่า ว่าวันนี้อาโอ๋มามุกไหน

มัมมี้: หนูจะเลือก 1 หรือ 2 นาทีดีคะ

น้องจีน: 2 นาที

มัมมี้: โอเค 2 นาทีนะ หนูเลือกแล้วนะคะ งั้นเดี๋ยวอาโอ๋ให้อาจ๋า (ป่าป๊า) ตั้งเวลาให้นะคะ พอครบ 2 นาทีปุ๊บ นาฬิกาจะร้อง ติ๊ดๆ หนูแบ่งให้น้องเล่นต่อนะคะ

ระหว่างนั้นน้องเกรซเริ่มจะโวยวายอีกรอบ

มัมมี้: Grace...Can you wait please? เจ่เจ๊ gonna play for 2 mins then it will be your turn. When it's 2 mins, the clock will say beep beep.

น้องเกรซ: ฟังแล้วก็หยุดโวยวาย

ครบ 2 นาที นาฬิกาดัง พอบอกน้องจีนว่าครบ 2 นาทีแล้ว น้องจีนก็เลิกเล่นไปเล่นอย่างอื่นแทน ให้น้องเกรซเล่นต่อ

ประโยชน์ที่ได้คือ
1. น้องจีนรู้จักแบ่งของให้น้องเล่น
2. น้องจีนรู้จักรักษาคำพูดตัวเอง รับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเองเลือก
3. น้องเกรซรู้จักรอ
4. ที่สำคัญที่สุด คือ เด็กๆ ไม่ทะเลาะกัน

** หลักการตั้งเวลา **

หลักการนี้คือ เราเอานาฬิกาเข้ามาเป็นตัวช่วย เหมาะสำหรับใช้เวลาที่จะให้เด็กๆ เปลี่ยนกิจกรรมอย่างหนึ่งไปเป็นอีกกิจกรรมหนึ่งในช่วงสั้นๆ พอถึงเวลาเปลี่ยนกิจกรรม เราก็จะบอกเค้าว่า "พี่นาฬิกาบอกว่าหมดเวลาแล้ว" เด็กๆ จะไม่รู้สึกว่าเราเป็นคนสั่งเค้า แต่พี่นาฬิกาเป็นคนบอก สิ่งสำคัญอีกอย่างคือ จะช่วยให้เด็กๆ รู้จักคำศัพท์ทางด้านเวลาด้วย เพราะการที่เราแค่บอกเค้าว่า .ได้เวลาทำอย่างอื่นแล้ว/ หมดเวลาแล้ว" มันเป็นรูปธรรมจับต้องยากสำหรับเด็กเล็กๆ แต่พอเค้าได้ยินเสียงนาฬิการ้องดัง มันจะช่วยให้เค้าเรียนรู้ผ่านเสียงที่ได้ยิน


** หลักการให้ทางเลือกเชิงบวก **

หลักการนี้เราต้องเป็นคนให้ทางเลือกกับเด็กๆ ซึ่งทั้ง 2 ทางเลือกนั้นเราต้องยอมรับได้ทั้งคู่และเป็นทางเลือกที่ไม่ทำให้เกิดอันตรายกับเค้า ข้อดีคือ เด็กๆ จะไม่รู้สึกว่าถูกบังคับ แต่เค้าเป็นคนเลือกและเป็นคนตัดสินใจเอง

อ่านรายละเอียดเพิ่มเติมจากเว็บครูใหม่และครูหม่อมได้ที่นี่

มี youtube ที่คุณครูทั้ง 2 ท่านไปออกทีวีด้วย ดูแล้วจะเห็นภาพและเข้าใจมากยิ่งขึ้น เข้าไปดูในเว็บไซต์คุณครูได้เลยคะ
http://www.101thaikids.com/


เวริ์คมากๆ เทคนิคที่คุณครูแนะนำ ขอขอบคุณคุณครูทั้ง 2 ท่านจากใจอีกครั้งนะคะ

Friday 1 July 2011

So proud of you - stop sucking your thumb for the 1st time

= 1 ก.ค. 2554 =

น้องเกรซจ๋า

วันนี้น้องเกรซอายุ 1 ขวบครึ่งเต็มพอดิบพอดี มัมมี้กับป่าป๊าอยากจะบอกหนูว่า เราสองคนภูมิใจในตัวหนูมากๆ มัมมี้ไม่คิดเลยว่าเด็กอายุแค่ 1 ขวบครึ่งจะคุยรู้เรื่องและรู้จักอดทน อดกลั้น ระงับอารมณ์ความอยากของตัวเองได้ขนาดนี้ หนูเก่งมากๆจ๊ะ ขอปรบมือให้หนูดังๆ เลย

น้องเกรซเป็นเด็กติดดูดนิ้วตัวเองได้ตั้งแต่หนูอายุยังไม่ครบเดือนเลย หนูติดดูดนิ้วมาก โดยเฉพาะเวลาที่ง่วงนอนจะร้องหาผ้าห่มสุดรัก พอได้ผ้าห่มสุดรักของหนู หนูก็จะกำผ้าและดูดนิ้วโป้งข้างซ้าย จนถึงปัจจุบัน นับๆ แล้วเป็นเวลาปีครึ่ง พักหลังๆ มานี่ดูดนิ้วแล้วก็เริ่มกัดด้วย ป่าป๊าบอกว่ามันจะรู้สึกเจ็บๆ มันส์ๆ ดี ที่ป่าป๊าบอกได้เนี่ยก็เพราะป่าป๊าของหนู ตอนสมัยเป็นเด็กก็ติดดูดนิ้วเหมือนกัน นิ้วโป้งข้างซ้ายเหมือนกันเด๊ะ สมที่เป็นพ่อลูกกันจริงๆ แต่กว่าที่ป่าป๊าของหนูจะเลิกดูดนิ้วได้เนี่ยก็เข้าเรียนประถมโน่นแล้ว โตกว่าหนูเยอะ ป่าป๊าบอกว่าเลิกเพราะโดนเพื่อนล้อ อายเพื่อน

มัมมี้ก็ยังไม่รู้ว่าหนูจะอดทนเลิกได้นานแค่ไหน แต่วันนี้เป็นวันแรก ครั้งแรกที่หนูทำได้ โดยที่มัมมี้กับป่าป๊าไม่ได้ต้องใช้ความพยายามมากอย่างที่เคยคิดกันไว้ ทีแรกป่าป๊าคิดว่าจะหาพวกฟ้าทะลายโจรหรืออะไรที่มันขมๆ มาทานิ้วหนู หนูจะได้เลิกดูดนิ้วได้

แต่...ทำไปทำมา...

วันนี้มัมมี้เอาหนูขึ้นห้องนอนกลางวันตั้งแต่ราวๆ เกือบๆ บ่าย 3 โมง พอขึ้นมาบนห้องนอนหนูก็เดินไปเดินมาเล่นก่อน แล้วอยู่ดีๆ หนูก็ยื่นนิ้วโป้งข้างซ้ายมาให้มัมมี้ดู มัมมี้ก็คิดว่าหนูคงไปโดนอะไรมาเลยเจ็บ เพราะปกติเวลายุงกัดหรือหนูเจ็บหนูมักจะยื่นมือ แขน ขา มาให้ดูแล้วบอกว่า "เจ็บ" พอหนูยื่นนิ้วมาให้ดู มัมมี้ก็เห็นว่ามันไม่มีแผลชัดเจน แต่ลักษณะมันเป็นเหมือนหนังแข็งๆ ถลอกๆ เป็นทางยาวประมาณ 1 ซม.

Mommy: Did you hurt?
Nong Grace: hurt
Mommy: Can you stop sucking your thumb?
Nong Grace: ทำหน้าเครียดๆ แล้วเงียบไปเลย

พอมัมมี้เห็นก็ตกใจ คิดว่าต้องเกิดจากการที่หนูดูดนิ้วแน่ๆ แต่ก็คิดว่าไม่น่าจะเจ็บนะ (ลองถามหนูไปอย่างนั้นแหละ เพราะถ้าเจ็บมาก หนูต้องร้องไห้แล้ว) แต่สงสัยมัมมี้คงทำหน้าตาตกใจ หน้าเครียด ให้หนูเห็นแน่ๆ เลย เพราะหลังจากนั้นหนูก็เงียบไปและทำหน้าเครียดๆ ก็พอดีกับที่ป่าป๊าตามขึ้นมาพอดี มัมมี้เรียกให้ป่าป๊ามาดู ป่าป๊าบอกหนูว่าไม่ต้องเครียด แล้วถามว่ามัมมี้ทำหน้าตกใจใช่มั๊ย เห็นหนูเครียดๆไปเลย "ขอโทษนะลูก มัมมี้ไม่ได้ตั้งใจจะทำให้หนูเครียด"

ป่าป๊าก็คุยกับหนูว่าให้หนูเลิกดูดนิ้วได้มั๊ย เพราะมันเจ็บใช่มั๊ย ไม่ต้องเครียดนะลูก ถ้าอยากดูดนิ้วให้จับมือป่าป๊าไว้ หรือกอดหมอนข้างไว้ก็ได้ ป่าป๊ากับมัมมี้อยู่ตรงนี้ เราสองคนคุยกับหนูสารพัด พูดให้กำลังใจน้องเกรซ

** พอหนูเริ่มง่วง ตามสัญชาตญาณหนูก็คว้าผ้าห่มมาถือไว้ พอกำลังจะเอานิ้วเข้าปาก หนูก็หยุดทำท่าคิดได้ เงียบๆ ไป ทำหน้าแบบใช้ความคิด **

ป่าป๊าบอกว่าไม่เป็นไร ใจเย็นๆ หนูลองคิดและตัดสินใจเองว่าจะเลิกดูดนิ้วมั๊ย ในที่สุดหนูก็ไม่เอานิ้วเข้าปากจ๊ะ

มัมมี้เคยแล้วแปลกใจมากกกก ไม่เคยคิดเลยว่าหนูจะคุยรู้เรื่องขนาดนี้ คือ เรื่องพูดจาคุยกันรู้เรื่องเนี่ย หนูรู้เรื่องมานานแล้ว แต่ไม่เคยคิดว่า หนูจะรู้จักอดทน มีความพยายามที่จะเลิกเองอย่างเต็มใจ โดยที่ไม่ต้องมีการบังคับกันเลย

เห็นภาพที่ป่าป๊านอนกอดหนู จับมือหนูเอาไว้ เห็นหน้าตามุ่งมั่น แววตาหนูแล้ว มัมมี้อดไม่ได้ที่จะรีบลุกขึ้นไปคว้ากล้องมาถ่ายเก็บไว้ รู้ทั้งรู้แหละว่าหนูต้องการกำลังใจ ไม่ใช่เวลาที่จะมาถ่ายรูป แต่มันอดไม่ได้จริงๆ รีบๆ ถ่ายเลยออกมาไม่ค่อยชัด



แล้วหนูก็เปลี่ยนไปเล่นอย่างอื่น เล่นขึ่ม้าบนตัวป่าป๊า เล่นมุดผ้าห่มอย่างที่หนูชอบ พอสักพักเริ่มง่วงก็วน loop เดิมอีก กำผ้า กำลังจะเอานิ้วเข้าปาก แล้วก็หยุดเอง จับมือป่าป๊าไว้แทน สุดยอด amazing มากๆ

สักพักก็เล่นต่ออีก บอกอันนี้ๆ ชี้ไปที่กล่องเล่นเพลง mp3

Mommy: Do you wanna listen to the song or หลวงพ่อ (พระ)
Nong Grace: พระ

พอหยิบมาเปิดให้หนูฟังเทศน์ ได้ยินเสียงหลวงพ่อปุ๊บ หนูบอก "หลวงพ่อ" มัมมี้ก็เล่าให้ป่าป๊าฟังว่า วันก่อนเปิดให้หนูฟังแบบนี้ พอหลวงพ่อเทศน์จบคนที่มาฟังก็สวดมนต์ บทสวดจะคล้ายๆ ร้องเพลง พอจบ น้องเกรซบอก "(เอา)อีก" พอมัมมี้ถามอยากฟังอีกเหรอ หนูชอบฟังเทศน์เหรอลูก น้องเกรซบอก "ชอบ" มัมมี้บอกว่างั้นไว้มัมมี้พาหนูไปฟังที่วัดนะ ที่วัดมีอะไรรู้มั๊ย หนูตอบ "พระ" พอเล่าจบ น้องเกรซก็พูดอีก "พระ...วัด" คือ หนูรู้ความหมายจริงๆ ไม่ใช่แค่พูดตามด้วย

ย้อนกลับมา พอหนูง่วงก็เอาใหม่ ตั้งท่าจะดูดนิ้วแล้วก็ไม่ดูด บางครั้งก็เรียก "แม่...hand" ให้มัมมี้จับมือหนูบ้าง แล้วสักพักก็เล่นใหม่

ตอนหลังป่าป๊าออกไปจากห้อง ออกไปซื้อของ เหลือแค่น้องเกรซกับมัมมี้ ทีนี้ละ...หนูง่วงมากแล้ว พอตั้งท่าจะนอนแล้วอยากดูดนิ้ว แต่ไม่ยอมดูด ก็เริ่มทำท่าจะร้องไห้ บอก "bye bye" ซึ่งหมายถึงไม่เอา ท่าทางทรมานมาก (มัมมี้คิดเอาเองว่าคงเหมือนพวกคนติดสิ่งเสพติด แล้วไม่ได้เสพ) เห็นแล้วสงสารหนูมากๆ มัมมี้ก็ช่วยจับมือหนูไว้ นอนกอดหนู เป็นแบบนี้อยู่พักนึง สุดท้ายมัมมี้ตัดสินใจ อุ้มหนูนอนแทน

Mommy: Nong Grace...put your (left)hand on my shoulder. I'm gonna cuddle you to sleep.

มัมมี้อุ้มหนู ร้องเพลงกล่อม ใช้เวลาไม่ถึง 5 นาที น้องเกรซหลับคาอกมัมมี้ พอแน่ใจว่าหนูหลับดีแล้ว มัมมี้ก็วางหนูลงบนเตียง

นอนไปได้ประมาณ 45 นาทีก็ทำท่าจะตื่น พลิกตัว (ปกติหนูนอนไปสักพักก็จะมีเปลี่ยนท่า แล้วก็ดูดนิ้วใหม่ตอนครึ่งหลับครึ่งตื่น พอหลับสนิทนิ้วก็จะหลุดออกจากปาก) มัมมี้ก็รีบไปตบๆ ให้นอนต่อ มัมมี้กับป่าป๊าคิดกันว่า ถ้าหนูครึ่งหลับครึ่งตื่น หนูต้องดูดนิ้วแน่ๆ เลย เรา 2 คนคิดว่าถ้าเป็นแบบนั้นก็ไม่เป็นไรหรอก เริ่มต้นได้แค่นี้ หนูก็เก่งมากๆ แล้ว แต่...ไม่ใช่อย่างที่คิดแฮะ หนูไม่ยอมดูดนิ้วเลย เริ่มร้องทรมาน มัมมี้บอกว่า "ไม่เป็นไร ถ้าอยากดูดนิ้ว ก็ดูดได้" แต่หนูไม่ดูดเลย สงสารหนูจัง มัมมี้เลยต้องรีบอุ้ม กอดหนู และกล่อมหนูนอนใหม่อีกครั้ง ต้องคอยบอกว่ามัมมี้อยู่นี่ รักหนู ไม่ต้องกลัว ไม่เป็นไร

ตกกลางคืนพอได้ผ้าห่มแรกๆ มีลืมตัวเอานิ้วเข้าปาก พอป่าป๊าถามว่า หนูไม่เจ็บแล้วเหรอ ก็รู้สึกตัวเอานิ้วออกมา ตอนจะนอนก็ไม่ต้องอุ้มกล่อมหลับแล้ว แค่มานอนซุกๆ มัมมี้ให้มัมมี้กอดไว้แล้วก็หลับได้เองเลยโดยที่ไม่ดูดนิ้วแล้ว สุดยอด...

ปรบมือให้ดังๆ เลยจ๊ะ น้องเกรซคนเก่งของมัมมี้และป่าป๊า หนูเยี่ยมมาก มัมมี้ภูมิใจในตัวหนูมากๆ จ๊ะ สู้ๆ มัมมี้กับป่าป๊าเป็นกำลังใจให้ อยู่ข้างหนูเสมอ รักน้องเกรซจ๊ะ